هوش مصنوعی: امشب یا باید خود را در میکده غرق کنم و از شراب این رند لذت ببرم، یا اینکه بی‌خیال از مستی و بی‌نظمی‌هایش شوم.

هوش مصنوعی: تا وقتی که این آتش آبی وجود دارد، نمی‌گذارد که هستی‌ام به فنا برود و نابود شود.

هوش مصنوعی: ناگهان ما را به هم ریخت، مانند اینکه زیبا و آرام در چهره‌اش زلف‌های شبیه به ابر را به هم می‌زند.

هوش مصنوعی: ای کبک دری، نه به قهقهه‌های بی‌مورد بخند که چنگال‌های عقاب، به خاطر خون شاهین، به رنگین‌تر شده‌اند.

هوش مصنوعی: دست خود را از بدن بشوی، زیرا که خودت باعث می‌شوی سیلاب فنا این کاخ از خاک را ویران کند.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، در زندگی به یاد داشته باش که در نهایت، هر چیزی مانند حبابی است که در آب شناور است و از بین می‌رود. بنابراین، ارزش و اهمیت این ظاهر گذرا و موقتی را دست کم نگیر.

هوش مصنوعی: امشب، از ظلم رقیب دل‌تنگ شده‌ام و به آسمان ناله می‌زنم تا ببینم این شهاب چه تاثیری می‌تواند بر من داشته باشد.

هوش مصنوعی: در نهایت، به داستان‌های زاهدان و وعاظ اعتماد نکن. زیرا انسان‌های خردمند به هر صدای بیهوده‌ای گوش نمی‌دهند.

هوش مصنوعی: به سخنان وحدت گوش کن، ای کسی که تشنه‌ای، زیرا که حقیقت و آب واقعی در آن سوی این دشت قرار دارد. نگران نباش که در این دشت بیهوده قدم می‌زنی؛ چرا که اینجا فقط سرابی بیش نیست.