واعظ قزوینیشمارهٔ ۴ - تاریخ مرگ حاجی محمد حسین
چو رو کرد «حاجی محمد حسین »
بجنت از این عالم بی بقا
خروشان و جوشان ز دنبال او
روان گشت خون دل از دیده ها
دراین گلشن از تندباد اجل
چه آزاده نخلی درآمد ز پا!
گلی رفت زین بوستان! کز غمش
فراموش شده بلبلان را نوا
طالب کرد تاریخ فوتش ز من
عزیزی بطرز سخن آشنا
برآوردم از روی اخلاص دست
بگفتم: «بیامرزد او را خدا»!
شمارهٔ ۳ - تاریخ انجام عمارت خان عادل: جهان عقل و دانش، «خان عادل »شمارهٔ ۵ - تاریخ ساختمان تالاب رضی آباد: شد در «رضی آباد» بنا این تالاب
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چو رو کرد «حاجی محمد حسین »
بجنت از این عالم بی بقا
هوش مصنوعی: زمانی که حاجی محمد حسین به سوی بهشت روی آورد، از این دنیا که پایدار نیست، فاصله گرفت.
خروشان و جوشان ز دنبال او
روان گشت خون دل از دیده ها
هوش مصنوعی: خون دل از چشم‌ها به خاطر او سرازیر شد و به شکل طغیانی و جوشانی در حال حرکت بود.
دراین گلشن از تندباد اجل
چه آزاده نخلی درآمد ز پا!
هوش مصنوعی: در این باغ، با وجود طوفان مرگ، چگونه می‌تواند درختی آزاد و ریشه‌دار از زمین جدا شود؟
گلی رفت زین بوستان! کز غمش
فراموش شده بلبلان را نوا
هوش مصنوعی: گلی از این باغ رفت و به خاطر غمش، بلبل‌ها آوازشان را فراموش کرده‌اند.
طالب کرد تاریخ فوتش ز من
عزیزی بطرز سخن آشنا
هوش مصنوعی: تاریخ وفات عزیزم را به شیوه‌ای آشنا و با کلامی دلنشین از من خواستند.
برآوردم از روی اخلاص دست
بگفتم: «بیامرزد او را خدا»!
هوش مصنوعی: از روی صداقت و خلوص نیت، دست بلند کردم و دعا کردم که خدا او را ببخشد.
حاشیه ها
1403/02/20 22:05
رضا ضَحاکی راحت
واعظ قزوینی در ساختن ماده شعر استاد بوده؛ تاریخ مرگ حاجی محمد حسین بر اساس حروف ابجد سال ۸۷۶ می شود "بیامرزد او را خدا"