واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هر چند کلام تو چو در و گهر است</p></div>
<div class="m2"><p>از شهد سخن کلک تو چون نیشکر است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بر گفتن خود مناز چندین واعظ</p></div>
<div class="m2"><p>گفتن هنری نیست، شنیدن هنر است</p></div></div>

شمارهٔ ۲۵

هر چند کلام تو چو در و گهر است
از شهد سخن کلک تو چون نیشکر است
بر گفتن خود مناز چندین واعظ
گفتن هنری نیست شنیدن هنر است

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این است که کلام و سخن کسی ممکن است زیبا و ارزشمند باشد، اما هنر واقعی در شنیدن و درک این کلام نهفته است. به عبارت دیگر، گرچه سخن گفتن آسان است، اما شنیدن و جذب معانی عمیق‌تر از کلام هنری بزرگ‌تر است.

شمارهٔ ۲۳

شمارهٔ ۲۴

هوش مصنوعی: هرچند که سخنان تو ارزشمند و گرانبهاست، اما شیرینی کلام تو مانند شکر است.

هر چند کلام تو چو در و گهر است

از شهد سخن کلک تو چون نیشکر است

هوش مصنوعی: با اینکه بسیاری از واعظان صحبت می‌کنند، اما هنر واقعی در شنیدن و درک مطالب این سخنان است، نه فقط در گفتن آنها.

بر گفتن خود مناز چندین واعظ

گفتن هنری نیست، شنیدن هنر است

شمارهٔ ۲۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده