واعظ قزوینی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا کی ز طمع خوار نظرها گردی</p></div>
<div class="m2"><p>از بهر طلب حلقه درها گردی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بهر دو درم که بر یکی تیغ زنی</p></div>
<div class="m2"><p>دلاک صفت بگرد سرها گردی؟!</p></div></div>

شمارهٔ ۱۲۳

تا کی ز طمع خوار نظرها گردی
از بهر طلب حلقه درها گردی
بهر دو درم که بر یکی تیغ زنی
دلاک صفت بگرد سرها گردی

هوش مصنوعی: این بیت شعر به انتقاد از افرادی می‌پردازد که به دنبال منفعت و طمع هستند و دائم در حال جستجو و چرخش در اطراف درها و فرصت‌ها هستند. شاعر از آنها می‌خواهد که دیگر از تعصب و آرزوهای خود دست بردارند و به جای این دست و پا زدن‌های بی‌ثمر، به ارزش‌های واقعی زندگی توجه کنند.

شمارهٔ ۱۲۱

شمارهٔ ۱۲۲

هوش مصنوعی: تا کی به خاطر هوس و طمع، سر به زیر داشته باشی و در جستجوی هر در و روزنی باشی؟

تا کی ز طمع خوار نظرها گردی

از بهر طلب حلقه درها گردی

هوش مصنوعی: اگر برای دو درهم یکی را بزنید و مانند دلاکی گرداگرد سرها بچرخید، چه فایده‌ای دارد؟

بهر دو درم که بر یکی تیغ زنی

دلاک صفت بگرد سرها گردی؟!

شمارهٔ ۱۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده