واعظ قزوینی » دیوان اشعار » ابیات پراکنده » شمارهٔ ۷۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خوشدلی کسی بجهان کار خردمندان است؟</p></div>
<div class="m2"><p>پسته با مغز ندانم که چرا خندان است؟!</p></div></div>

شمارهٔ ۷۵

خوشدلی کسی بجهان کار خردمندان است
پسته با مغز ندانم که چرا خندان است

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که خوشحالی و خوشدلی انسان‌ها به خاطر کارها و اندیشه‌های خردمندان است. شاعر از شادی پسته که مغز آن نادان است، به عنوان نمادی از این موضوع استفاده می‌کند که ممکن است چیزهایی که به ظاهر کم‌فهم به نظر می‌رسند، زیبایی و شادی خاصی داشته باشند.

شمارهٔ ۷۳

شمارهٔ ۷۴

هوش مصنوعی: آیا خوشحالی و شادابی کسی به دنیاست که از عقل و دانش بهره‌مند است؟ نمی‌دانم چرا پوست پسته با اینکه درونش مغز است، این‌قدر سرخوش و خندان به نظر می‌رسد؟

خوشدلی کسی بجهان کار خردمندان است؟

پسته با مغز ندانم که چرا خندان است؟!

شمارهٔ ۷۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده