هوش مصنوعی: دست و زبان قوی و توانا، این قدرت را ایجاد کرده‌اند که قلمرو سخن و بیان را در اختیار بگیرند.

هوش مصنوعی: این بیت به تمجید از یک شخصیت بزرگ اشاره دارد که مانند یک شاه در بین ستاره‌ها می‌درخشد و دارای قدرت و نفوذی است که می‌تواند در سختی‌ها یاری رسان باشد. او به نوعی نماد امید و حافظ دین و ارزش‌هاست و به همگان کمک می‌کند تا از چالش‌ها عبور کنند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه چیزهایی می‌توان درباره‌ی آن پادشاه گفت، جز اینکه او فرزند شیر خداست.

هوش مصنوعی: شاه نجف به فرزند خود شمشیری داده که برای دفاع و حمایت از کیان و حقایق به کار گرفته شود. این شمشیر نماد قدرت و قاطعیت در روبرو شدن با چالش‌ها و دشمنان است.

هوش مصنوعی: از ضربت او، خانه‌ی انقلاب با سیلاب خون مخالفان ویران شد.

هوش مصنوعی: دل دشمنان از شدت ضربه‌ زخم می‌خورد، مانند ریگی که در اثر بادی شدید به این سو و آن سو می‌رقصد.

هوش مصنوعی: به زیبایی و مهارت، از خشم و کینه خود بهره برد و با خون دشمن، چهره دین را آراست.

هوش مصنوعی: زره‌ای که در برابر شمشیر آن نامی بزرگ قرار دارد، مانند چناری است که در برابر شعله‌ی آتش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چنانچه بر فراز کوه با سمند خود گام برمی‌داری، مانند نعلی که برسنگ می‌خزد، تجربیات و افتخارات تو در دل همچون خون در رگ لعل (که نشانی از ارزش و زیبایی دارد) جاری است.

هوش مصنوعی: به وسیله شمشیر، تا زمانی که یار من به من نزدیک شد، رگ کوه به من هشدار داد و متوجه خطر شد.

هوش مصنوعی: از زمانی که عدالت بر دادرسی حاکم شد، هر کس که قلب ناپاکی دارد، از آن دوری می‌کند.

هوش مصنوعی: هر سال مار برای فرار از خطر، پوست خود را به بیرون می‌ریزد و سبکبارتر می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا صحبت از یک پادشاه قهرمان به نام فیروز است که ترسی از جنگ ندارد و چهره‌اش نشان‌دهنده‌ی دلهره یا نگرانی نیست. به عبارت دیگر، او شجاعت و بی‌باکی را در رویارویی با چالش‌ها و دشمنانش ابراز می‌کند.

هوش مصنوعی: ستم آنقدر قدرتمند نیست که بتواند جوانی را از هیچ‌کس بگیرد.

هوش مصنوعی: در زمان حکومت عدل او، آیا کسی هست که به خاطر پشیمانی، دندان‌هایش را گاز بگیرد؟

هوش مصنوعی: زمانی به گونه‌ای بود که به خاطر پیمانش، دل هیچ نشانه‌ای از تپیدن و زندگی نشان نداد و در آرامش به سر برد.

هوش مصنوعی: سیاست به قدری توانمند نیست که جرأت کند در برابر زیبایی و شجاعت شب بایستد و از خود ناله کند.

هوش مصنوعی: رود به منظور از بین بردن کدری و ناپاکی، به دو سمت می‌چرخد تا زنگار را از دل آیینه پاک کند.

هوش مصنوعی: اگر باغبان در ابتدا به گل‌ها آب نمی‌داد، هیچ‌گاه نمی‌توانست از آن‌ها گلاب بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر بر درختی زور بیاری تا میوه‌ای به آن بدهی، همزمان باید سر خود را هم به پای درخت بگذاری.

هوش مصنوعی: وقتی راه ترویج مذهب مسدود شد، به کشورگشایی با افتخار و چهره‌ای سرخ روی آورد.

هوش مصنوعی: به هر طرف که توجه کردی و علم را رو به جلو گرفتی، از کینه تو به مانند علم پشت دین راست و قائم شدی.

هوش مصنوعی: تو مثل شعله‌ای هستی که زره‌ی او را به یک سرکشیدنی بلند کرده‌ای، مانند آتشی که در چوب‌های خشک روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: کمند سفر را به هر سمتی انداختند؛ و کسی که از مرز و سرزمین خود خارج شده بود، به دام افتاد.