هوش مصنوعی: ای دل، اگر تو در سحرگاهان از آه و ناله‌ات به خوشحالی برسی، نباید فراموش کنی که اگر به همراهی خداوند فکر کنی و از دیگران چشم‌پوشی کنی، آن کام را به دست خواهی آورد.

هوش مصنوعی: تمام آرزویم این است که یک بار دیگر در مسیر آن زلف دراز قدم بزنم. ای شب وصال، از تو می‌ترسم که نگذاری این لحظه طولانی شود!

هوش مصنوعی: هر کاری که دوست داری انجام بده، تا آنچه که می‌خواهی به دست آوری. اما اگر می‌خواهی همیشه بر روی خواسته‌هایت تسلط داشته باشی، باید مراقب باشی که چه کار می‌کنی!

هوش مصنوعی: برای اینکه فردا سرسبز و زیبا باشی و از زمین جوانه بزنی، امروز باید از غم و نگرانی چهره‌ات را بیارایی و نگذارید غم به تو فشار بیاورد.

هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی در بخشش و کمک کردن تلاش کن، مثل آفتاب که چیزی از خوبی‌هایش کم نمی‌شود. تا کی می‌خواهی در سختی و مشکل باقی بمانی؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که توانایی داری، مانند موج در دریا آزاد باش و در زندگی‌ات رها از قید و بند رفتار کن. اگر خود را به دام محدودیت‌ها بیندازی، مانند ماهی‌ای خواهی بود که در تنگنا قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در دشت بی نیازی علم وجود دارد، مانند کوهی در پس دیوار مردم است. تا کی می‌خواهی کمتر از آن باشی و خود را کوچک کنی؟