هوش مصنوعی: عشق تو مانند آتش وجودم را ذوب کرد و جانم را روشن ساخت. درد و رنج تو همچون صفحه‌ای منجمد، استخوان‌ها و وجودم را فرا گرفت.

هوش مصنوعی: غم تو آنقدر سنگین و تلخ است که نمی‌توانم آن را با کسی در میان بگذارم و به زبان کسی دیگر بگویم.

هوش مصنوعی: به خاطر فراوانی نیکی‌هایی که از تنهایی به دست آورده‌ام، هیچ‌کس صدای ناله‌ام را نشنیده است.

هوش مصنوعی: من آن‌قدر از تو، ای بی‌وفا، دوری می‌کنم که هیچ‌کس در راه تو نمی‌تواند نشانی از من پیدا کند.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که از من باقی مانده، غبار دل است و واعظ، چون به خاطر اندوهش زیاد، توان جسمی‌ام را به شدت کاهش داده است.