هوش مصنوعی: نور و روشنی از شبی که در آن به تو وصل شده‌ام به دست می‌آید، و چراغی که می‌سوزد از آتش جدایی تو درس می‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر روشنایی چهره‌ها از روغن تامین می‌شود، پس روشنایی روغن نیز از رنگ سرخ تو الهام می‌ گیرد و می‌درخشد.

هوش مصنوعی: اگر نام او را ببرم، تا غروب خورشید کمرنگ می‌شود و اگر از رنگ او سخن بگویم، چراغ تا صبح می‌سوزد.

هوش مصنوعی: زیبایی حسن را بهتر است در پس پرده نگه‌داریم؛ مانند اینکه لباس از فانوس بپوشانیم تا چراغ نورش را بر خود نتاباند.

هوش مصنوعی: از حرارت آتش، شبنم گل رویش را تر می‌کند! جز اینکه چراغ از زیبایی آن گل عاطر خجالت بکشد، چه چیزی می‌تواند ذخیره کند؟

هوش مصنوعی: برای حفظ و نگهداری از گنج ارزشمندی که به نام غم شناخته می‌شود، واعظ به خاطر ترس از دزد، تا صبح در خانه بیدار می‌ماند و چشمش به چراغی می‌سوزد که روشنایی می‌دهد.