هوش مصنوعی: از روی دوستی و محبت، با دوستان وداع می‌کنیم و باید به این مرحله از زندگی پایان دهیم.

هوش مصنوعی: اگر دندانی در کار نباشد، اشک از دهن می‌ریزد و این بدن به راستی با جان وداع می‌کند.

هوش مصنوعی: چشم من پر از درد و غم است و اینجا جایی است برای ماتم. نور نگاه من با اشک‌هایم خداحافظی می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر احساس درد و رنجی است که از پیری به وجود می‌آید. شاعر می‌گوید که هر روز این درد را در استخوان‌هایش احساس می‌کند و این درد گویی به خاطر وداع کردن با دوستانش در این روزهای سخت است. به نوعی، حس تنهایی و غم از دست دادن همراهان در زمان پیری را توصیف می‌کند.

هوش مصنوعی: جوانی ما به پایان رسید و از لذت‌ها دست کشیدیم. درد پیری به سراغ‌مان آمد و ناچار شدیم با درمان‌های خود خداحافظی کنیم.

هوش مصنوعی: زمانی که وقت جدایی نزدیک می‌شود، نباید بی‌دقت و بدون فکر عمل کرد. هنگام خروج و رفتن، نیاز است که با افرادی که در دلشان احساسات و درد دارند، وداع کنیم و به این لحظات ارزش قائل شویم.

هوش مصنوعی: او با ناله‌های جانسوزش، دل‌ها را به درد می‌آورد و به‌وضوح از کسانی که در کنارشان بوده، وداع می‌کند.