هوش مصنوعی: زندگی تنها به مدت پنج روز ارزش دارد و اینجا صحبت از اشتباهات نیست. این اشتباهات نه تنها یکی یا دوتا، بلکه به اندازه‌ای زیاد هستند که قابل شمارش نیستند.

هوش مصنوعی: دیگر آن زمان که دل انسان از زیبایی‌های بهار و خزان شاد می‌شد گذشته است، اکنون دیگر نمی‌توان به خوشبختی و زیبایی‌ها دلخوش بود، زیرا شرایط زمانه تغییر کرده است و امید به روزگار دیگر، بیهوده است.

هوش مصنوعی: از جوانان انتظار نداشته باش که همانند پیران کامل و با تجربه باشند، زیرا درخواست میوه از درختان جوان در بهار، نادرست است.

هوش مصنوعی: در این دنیا، رهایی و آسایش واقعی با انجام کارهای مفید و مثبت به دست می‌آید. اگر از زندگی عبور کنیم بدون اینکه به دنبال دستاوردی باشیم یا چیزی ارزشمند به دست آوریم، در واقع بر سر پیمان خود نمانده‌ایم.

هوش مصنوعی: سیل احساسات به حدی زیاد شده که دیگر نمی‌توان آنها را کنترل کرد و نمی‌توان از دل به راحتی چشم‌پوشی کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که تلاش برای مقابله با ما به مانند مسابقه‌ای بی‌مفهوم است، مانند تلاش برای شکست دادن یک صف از کودکان بی‌تجربه که سوار بر نی هستند. به نوعی، نشان‌دهنده نادرستی و بیهوده بودن چنین رقابتی است.

هوش مصنوعی: از زندگی، گل‌های بندگی را بچین و بدان که دیگر نشستن و فقط نصیحت کردن کافی نیست؛ باید عمل نیز کرد و به دنبال زیبایی‌ها رفت.