هوش مصنوعی: پیری به سراغ ما آمده و جوانی دیگر نداریم. ما مانند شمعی هستیم که بر سر گل خوشبو قرار دارد، اما خودمان گل خوشبو نیستیم.

هوش مصنوعی: در سن پیری، در کنار زیبایی‌ها و دلربایی‌ها، حالتی گرم و دلپذیر تجربه می‌شود. در این زمان، دلبستگی به لذت‌های زندگی بیشتر می‌شود و دیگر خبری از سردی و سرما نیست. به عبارتی، فصل زندگی باید سرشار از شادی و خوشی باشد، نه غم و سختی.

هوش مصنوعی: دنبال نکنید که چرا دل غمگین از زیبایی‌های دشت می‌شود، وقتی که دل از آلودگی و شلوغی دور و آزاد شده است.

هوش مصنوعی: دنیا تنها مکانی است پر از زشتی و پلیدی، چگونه ممکن است تو در این محیط آلوده، به طبیعتی پاک و سالم جا خوش کنی؟

هوش مصنوعی: مدت چند روزی است که زندگی تو ممکن است خوب نباشد، اما این را هم بگذران. هرچند که این روزهای ناخوشایند را سپری می‌کنی، اما هنوز می‌توانی در این شرایط احساس خوشحالی کنی.

هوش مصنوعی: غم درویش این است که اگر کسی توانایی داشته باشد، می‌تواند با تنوع و لذت‌های زندگی به تنهایی خوش بگذرانَد، اما به تنهایی، شادی به دنبال ندارد.

هوش مصنوعی: امروز از زندگی و شرایط اطرافت راضی باش، چه خوب و چه بد، زیرا آنچه امروز ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد، ممکن است فردا به خوشی تبدیل شود.