هوش مصنوعی: جز وصال و پیوستگی با کسی که دوستش دارم، هیچ چیز دیگری نمی‌تواند به من آرامش دهد و تسکین‌دهنده زخم‌های من باشد.

هوش مصنوعی: در ذهنم عشق معشوق جا دارد و اینقدر دل مشغولی دارم که هیچ قدرتی نمی‌تواند حواسم را پرت کند.

هوش مصنوعی: به خاطر نادانی و ناپختگی‌ام، در دوران جوانی دچار آرزوها و خواسته‌های شتاب‌زده‌ای شدم که در نهایت، آتش این هیجانات، من را به اوج درد و شعف رساند.

هوش مصنوعی: در طوفان زندگی و چالش‌ها، همه چیز به سختی مرا آزار می‌دهد و جز خودم کسی را ندارم. اما امروز مثل کمانی که از فشار کشیده شده به خاطر دلی شاد و بی‌فکری، احساس سبکی و آزادی می‌کنم.

هوش مصنوعی: دوست به حدی مرا تحت تأثیر قرار داده و زندگی‌ام را تحت‌الشعاع خود قرار داده است که هر چیزی که داشتم از من ربوده. حالا می‌توانم از او بپرسم که چرا حرف‌های قدیم و فراموش شده‌ام را به یاد نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: زبان‌ها به مانند تیغی هستند که از آن خون می‌چکد، و این نشان می‌دهد که مردم از حرف‌ها و گفتار دیگران آسیب می‌بینند. واعظان هیچ پندی به من نمی‌دهند و حرف‌هایشان برایم مانند نرمی پنبه است که هیچ تاثیری ندارد.