هوش مصنوعی: دوستی و آشنایی می‌تواند باعث ایجاد نزدیکی و همبستگی بین دو نفر شود، اما اگر این دو نفر از یکدیگر فاصله بگیرند، به مانند زخم‌هایی می‌شود که یکدیگر را می‌نوازند و می‌آزارند. در این حالت، ارتباط و نزدیکی از دست می‌رود و درد و رنج به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: به ظاهر گرم و شاداب کسی اعتماد نکن، زیرا در دل کسانی که در سوگی هستند، باید به حال آنها دل سوزاند و به یاد نور شمعی که در سوگ قرار دارد، توجه کرد.

هوش مصنوعی: اگر در جامعه نابرابری وجود نداشته باشد، باید به کمک افراد نیازمند بشتابیم. مانند خورشید که بار شبنم را به دوش خود می‌کشد و نور و گرما می‌بخشد، ما نیز باید از توانایی‌هایمان برای حمایت از دیگران استفاده کنیم.

هوش مصنوعی: این افراد نالایق با همان اشتیاقی که خون دیگران را می‌خورند، چرا حتی برای چند روز هم که شده، غم و اندوه را نخورند و به آن توجه نکنند؟

هوش مصنوعی: دشمنان اگرچه از من چیزهای زیادی گرفتند، اما به یقین دوستی و محبت به من دنیای بزرگی عطا کردند.

هوش مصنوعی: نمی‌توان از آرزوهای طولانی و ناامیدی در زندگی فرار کرد، مگر زمانی که بر سر قبر این ماری که نماد مشکلات و چالش‌هاست، ضربه‌ای بزنیم و به پایان زندگی فکر کنیم.

هوش مصنوعی: در زمان ما، هنر به معنای رهایی از قید و بندهای مذهبی تبدیل شده است و مردم به طور مداوم ابراهیم ادهم را به خاطر این نگاه سرزنش می‌کنند.

هوش مصنوعی: در طول زندگی، همراه و در کنار یکدیگر هستند، اما سرنوشت همه نسل‌های آدمی تا همیشه به داستان قابیل و هابیل و کشتن آن‌ها وابسته است.

هوش مصنوعی: به دلیل زیادی نامهربانی‌ها، دیگر به خودم اجازه نمی‌دادم که چیزهای خوبی را ببینم و باور کنم. اگر در کنار هم بودیم، ممکن بود زیبایی‌هایمان را بهتر درک کنیم.

هوش مصنوعی: چگونه واعظ می‌تواند سخن بگوید، در حالی که در زمانه ما حرفی برای گفتن وجود ندارد و از سخنانی که ارزشمند باشد، تنها نشانه‌های درهم و نامفهومی باقی مانده است؟