هوش مصنوعی: در هر گوشه از این دشت، آوازهای خوشی به گوش می‌رسد و هر سبزه و گلی مانند شیشه‌ای پر از نوشیدنی به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: نه در شهر عقل و فهم دارم و نه در بیابان دیوانه‌ام، جایی برای آوارگان مثل ما نه در شهر وجود دارد و نه در صحرا.

هوش مصنوعی: از بس که دل‌های پریشان تحت تأثیر هر بادی به هم می‌ریزد، تعجب می‌کنم که لیلی چگونه می‌تواند در صحرا زلفش را شانه کند.

هوش مصنوعی: باران گلابی مانند ابری از مشک می‌بارد و این طراوت بهاری با خود شور و حال و مستی به صحرا می‌آورد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به‌طور کامل از وابستگی‌ها و علایق رها نیست؛ حتی مجنون هم برای خودش در دل بیابان دیواری می‌سازد.

هوش مصنوعی: دل بیمار و رنجور من در دشت و صحرا آشنا شد، زیرا نتوانستم برای درمان دردهایم، حتی یک غریبه را در آنجا پیدا کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه در شهر و بازار، عقل هیچ فایده‌ای نمی‌بیند، افراد حکیم و دانا به خاطر دیوانگی به دنبال سود و منافع می‌گردند و در دشت و بیابان به جستجوی آن می‌روند.

هوش مصنوعی: فضای یک محفل اگر پر از دوصد عاقل باشد، هیچ وقت تنگ نمی‌شود، اما یک دیوانه می‌تواند در دنیای وسیع، فضا را تنگ کند و ایجاد مشکل نماید.

هوش مصنوعی: دشمن به اندازه‌ای برای کسانی که در بی‌پناهی هستند، دل می‌سوزاند که جای تعجب نیست اگر مانند پروانه‌ای که دور شمع می‌گردد، به دور او بچرخد.

هوش مصنوعی: اگر نبود شرافتی که بر شهرها است، پس چرا کعبه که منزلی با این عظمت و شان در بیابان قرار دارد، به این جایگاه والا رسیده است؟

هوش مصنوعی: وقتی به شهر پر از شلوغی و سر و صدا برمی‌گردد، در نهایت از آنجا ناامید و غمگین می‌شود و احساس می‌کند که هیچ ارزشی ندارد، مانند اینکه دانه‌ای در دشت کاشته شده باشد که در گم‌گشتگی خود به خاک افتاده است.

هوش مصنوعی: در روزهای سختی که به اندازه‌ای از بدبختی و شکست رنج می‌بری، متوجه خواهی شد که در میان زیبایی‌ها و نعمت‌ها، چیزهایی که به نظر می‌رسند زیبا و کامل هستند، ممکن است در واقع خالی و ویران باشند.

هوش مصنوعی: از هر تپه‌ای مقداری خوبی و فیض وجود دارد. عجیب نیست که مانند مورچه‌ای که از خاک دانه‌ای پیدا می‌کند، در بیابان هم می‌توان چیزهای خوب پیدا کرد.

هوش مصنوعی: از پای خفته‌ام، مانند سیلی هستم که از رفتن بازمانده‌ام. در سکوتی سنگین، صدای زیادی به گوش می‌رسد که حکایت از کار ناتمام و افسانه‌ای در بیابان دارد.

هوش مصنوعی: ای واعظ، گل را بچین و عطر آن را استشمام کن، زیرا مانند نسیم، بوی خوش آن در هر گوشه‌ایی پراکنده است. اما چه فایده که در بیابان، گرد و غباری بی‌سر و بی‌برگ وجود دارد؟