هوش مصنوعی: کجا انسان باهوش و خردمندی دل و احساسش را به چیزی گذاشته که ما فقط خاک هستیم و زمان همچون گردبادی در حال چرخش و تغییر است؟

هوش مصنوعی: اگر روزگار ما به این صورت بگذرد و مشغولیت‌هایمان این‌گونه باشد، همین زندگی هم بر ما بسیار است.

هوش مصنوعی: اگر از تواضع چیزی بخواهی، بدان که فرود آمدن و خاک‌پا شدن به معنای رسیدن به هدف و آرزوهایت است.

هوش مصنوعی: کسی که توانایی نقد و انتقاد از خود را دارد، مانند سربازانی است که با چنگال زبان خویش به خود می‌تازند و در درون خود در مبارزه‌اند. این شخص در واقع به جستجوی حقیقت و بهبود خود مشغول است.

هوش مصنوعی: وقتی که انسان به هدفش می‌رسد، از دوری و جدایی از دوستان و عزیزانش رنج می‌برد و این موضوع بر شدت احساساتش تاثیر می‌گذارد. در واقع، در نگاه به سمت هدف، ممکن است از مسیر درست منحرف شود.

هوش مصنوعی: خاموشی عالم باعث امنیت و آرامش است، اما هنگامی که سخن به میان می‌آید، آسیب و فساد ایجاد می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌نظمی و سرگردانی‌ای که در زندگی‌ام وجود دارد، گویی نسیم خوشایند و آرامش‌بخش گلستان ما به گردبادی تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: اگر با خودت دوست باشی، دشمنی خلق نکن. زیرا یک دشمن بسیار بیشتر از صد دوستی می‌تواند ضرر برساند.

هوش مصنوعی: هزینه صحبت کردن از احساسات واقعی دل پرداخت می‌شود و در این میان، قلم به وسیله مداد، موجب قضاوتی مثبت از آن می‌گردد.

هوش مصنوعی: وقتی که هنری کم ارزش می‌شود و تقاضا برای آن کاهش پیدا می‌کند، قیمتی که بر آن گذاشته می‌شود، دیگر به چشم نمی‌آید و به این ترتیب فروش و استقبال از آن کم می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی نتواند حرف را درک کند، اشکالی ندارد؛ چرا که نادانی او سبب می‌شود که خط و نوشته به او منتقل نشود.

هوش مصنوعی: وقتی غنچه باز می‌شود، در کتاب زندگی‌اش می‌خواند که در پایان، همه محدودیت‌ها باز می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر به یکتایی بپردازی و خود را از دیگران متمایز کنی، در آن صورت مانند یک عددی خواهی بود که در میان اعداد دیگر تنها و ویژه است.

هوش مصنوعی: هرچند سخنان واعظ حق و درست است، اما به او کمتر بگویید؛ چرا که ارزش و مقام تو بیشتر از این است که با حرف‌های زیاد و بی‌اهمیت سنجیده شوی.