هوش مصنوعی: خورشید از شرم زیبایی‌اش، در پشت ابرها پنهان می‌شود. ماه من هم اگر نقابش را کنار بزند، از شرم چهره‌اش خود را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: هر کس که پا بر زمین بگذارد و زیبایی اندام مرا ببیند، آرزو می‌کند کاش به جای من خاک بودم.

هوش مصنوعی: ابروی معشوق من مانند محراب دعاست؛ هر دعایی که در آنجا انجام شود، بدون شک مستجاب خواهد بود.

هوش مصنوعی: او را دیدم که از چهره‌اش خون می‌چکد، همچنان که گلی زیبا است. این سخن درست است که از گل، گلاب به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: هر چه من با او رفتار کنم، او هم همان‌طور با من رفتار می‌کند. من از او درخواست‌های زیادی دارم و به او وابسته‌ام، ولی او در مقابل، با من خشمگین و سرزنش‌گر است.

هوش مصنوعی: او را در لباسی آبی و با کلاهی سیاه دیدم وبه خود گفتم: امروز روزی است که آفتاب از سمت مغرب طلوع می‌کند.

هوش مصنوعی: سرخی انگشتان او به خاطر رنگ حنا نیست، بلکه همیشه به خاطر خون عاشقان رنگین است.