هوش مصنوعی: ناله و اندوه از رفتار نادرست روزگار و فریب‌های آن، که فرزند فاطمه را از سرزمینش دور کرده است.

هوش مصنوعی: سلیمان از این که کربلا دچار چنین مصیبت‌هایی شده، بسیار متأسف و غمگین است؛ زیرا زمانه به شدت ظلم و ستم را بر آن مکان فرود آورده و آن را دچار آسیب کرده است.

هوش مصنوعی: از کینه، بدن او زیر سم‌های اسب پادشاهی رفته که جان جهانی برای جان و جسم او فدای می‌شود.

هوش مصنوعی: حمیت و غیرت عربی در اینجا به وضوح خود را نشان می‌دهد، زیرا مردی با بدنی عریان به زمین افتاد و مردم کوفه به او کفن ندادند.

هوش مصنوعی: به جان کسی که بر تنش کفنی می‌پوشند، آن را به مردم نشان می‌دهم که چگونه پیراهن کهنه‌اش را از او گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: به شام رفت و سر او را در یک ظرف طلایی گذاشتند و یزید به دلیل ظلم‌هایی که کرده بود، چوبی به لب و دهن او زد.

هوش مصنوعی: به دلیل ظلم و ستم، باغ و گلستان طاها را از ریشه و پایه از بین بردند، چه به درخت سرو و چه به گل سمن.

هوش مصنوعی: کنار نهر، در حالیکه تشنه بود، افسوس که دو دست عباس از بدنش جدا شد.

هوش مصنوعی: بیا ببین از نجف، ای علی، زینب را که دشمن به خاطر کینه، او را به بند کشیده است.

هوش مصنوعی: دختر آرام و غمگینی که بر روی بدن پدرش نشسته، با چشمانی پر از اشک، به یاد یکی از خوش‌زبانی‌ها و زیبایی‌های او می‌اندیشد.

هوش مصنوعی: بدن او به قدری زخم و جراحت دارد که روی زخم‌های دیگر، جایی برای یک بوسه هم باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: اگر عشق حسین در دل «ترکی» وجود نداشت، پس چطور می‌تواند آتش سخنانش بر دل‌ها شعله‌ور شود؟