هوش مصنوعی: ای چرخ سرنوشت، از ستم و ظلمی که بر ما روا می‌داری، افسوس! کینه و بی‌عدالی تو همه جا را آتش‌زده است، افسوس.

هوش مصنوعی: نهال آرزوهای یزید شکوفا و سرسبز شد، اما در نهایت نهال آل پیغمبر به خشکسالی و نابودی دچار شد. افسوس!

هوش مصنوعی: وقتی که امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) به کربلا رسید، گویی کشتی‌اش در دریای بلا غرق شده و به لنگر نیفتاده است. این نشان‌دهنده شدت مصیبت و زحماتی است که او در این مسیر متحمل شده است.

هوش مصنوعی: او در حالی که در کنار رود فرات خانه داشت، تشنه بود و از چشمه‌ای چون خنجر آب نوشید، که این بسیار افسوس‌آور است.

هوش مصنوعی: جان و سرم را فدای آن شهید می‌کنم که برای وفاداری به امت، از جان و سر خود گذشت. افسوس که این فداکاری‌های او اتفاق افتاد.

هوش مصنوعی: سری که موهایش را زهرا با آب شست، به خاطر خلوص و پاکی‌اش، اکنون در غبار فراموشی جای خود را به خاکستر داده است، ای کاش چنین نمی‌شد.

هوش مصنوعی: از زمان سلیمان، یکی از اهریمنان به خاطر حسادت و کینه‌اش، انگشت نازنین او را قطع کرد تا انگشترش را بگیرد، و این واقعاً نابودکننده بود.

هوش مصنوعی: عباس، صف شکن دلیر، در کنار نهر علقمه روبه‌روی دشمن ایستاده بود که بر اثر کینه و دشمنی، دست‌هایش را از بدن جدا کردند. این جزو لحظات تلخ و اسف‌بار تاریخ بود که برایش تأسف می‌خوریم.

هوش مصنوعی: دردی را تجربه کردم که به خاطر آن، جوانی با موهای مجعد و زیبا، به سمت مرگ رفت و غرق در خون شد. افسوس بر این واقعه تلخ.

هوش مصنوعی: قاسم در نبرد عشق به جای لباس عروسی، کفن پوشیده و به این وضعیت افسوس می‌خورد.

هوش مصنوعی: تیر حرمله به درستی به هدفش رسید و بر گلوی نازک علی اصغر نشسته است؛ چه حسرتی دارد این واقعه.

هوش مصنوعی: زنی را که به خاطر زیبایی‌اش حتی خورشید از او خجالت می‌کشید، در برابر دشمن پست اسیر شد، در کوچه و خیابان، افسوس.

هوش مصنوعی: این مرثیه دل‌شکسته را که می‌نوشت، اشک‌هایش به قدری ریخته بود که مثل سیل بر صورتش جاری شدند و داشت از سرش عبور می‌کردند. افسوس!