هوش مصنوعی: دوباره در کنار چمن نشسته‌ام، ای پروردگار، چه شده که آب و هوای بهار به طرز عجیبی تغییر کرده و باران به جای آمدن در زمان مناسب، به گونه‌ای دیگر می‌بارد؟

هوش مصنوعی: گل به خاطر حسرت‌های فراوان، چاک لباس صبوری خود را پاره کرد. بلبل که در شاخ گل نشسته بود، از غم و اندوه بی‌قرار شده است.

هوش مصنوعی: سوسن در چمن لباس نیلی به تن کرده و گیسوانش را به صورت نامرتب آراسته است، در حالی که سنبل در دشت شکوفا شده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که نسترن (گلی لطیف) چادری از اندوه بر سر کشیده و این موضوع باعث شده که نارون (درختی با چوب سخت) میوه‌های حسرت را به بار بیاورد. این تصویر به نوعی به احساسات تلخ و غم‌انگیز اشاره دارد که به زندگی و طبیعت نفوذ کرده‌اند.

هوش مصنوعی: بلبلان به نظر می‌رسد که بر سر سبزه‌ها عزاداری می‌کنند و درختان نیز همانند نوحه‌خوانانی هستند که در شاخه‌ها به سوگواری مشغول‌اند.

هوش مصنوعی: در باغ، شور و شوقی به پا شده و گیسوان پرنده‌ای به مانند بلبل در حال ناله و سرود است. از یک سو صدای او به گونه‌ای است که انگار هزار بار فریاد می‌زند و شَوَش در فضا پیچیده است.

هوش مصنوعی: می‌بینم که مردم در لباس سیاه جمع شده‌اند و گروه‌های زیادی به حالت عزاداری و نوحه‌خوانی مشغولند و دسته‌دسته به سمت یک مقصد می‌روند و نام "حسین" را بر زبان می‌آورند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که در جهان وضعیت بسیار پرهیجان و آشوبی به وجود آمده است، به گونه‌ای که این جنجال و شلوغی از هر نقطه و منطقه‌ای شنیده می‌شود و گویی روز قیامت آغاز شده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که ماه محرم در آسمان به وضوح دیده می‌شود، یا هلال ماه نشان از سوگواری و عزاداری دارد که به روشنی نمایان شده است.

هوش مصنوعی: ای کاش در آن لحظه‌ای که ماه دین در کربلا به زمین افتاد، جسم نورانی‌اش مانند خورشید درخشان بود.

هوش مصنوعی: دل او پر از غم ناشی از فقدان عزیزان است و در عین حال جسمش هم با زخم‌های بسیار از دشمنان آغشته شده است.

هوش مصنوعی: گاهی به خاطر ناامیدی، بر زمین می‌افتد و گاهی روی خاک سیاه، چهره گل مانند خود را می‌گذارد.

هوش مصنوعی: موهای او به رنگ خون درآمده بود، گویی که جبرئیل امین آن را از آب زلال شستشو می‌کرد و از او غبار برمی‌داشت.

هوش مصنوعی: چرا ای خدا، آسمان در آن زمان که آن شاه بزرگ از تختش به زمین افتاد، فرو نریخت؟

هوش مصنوعی: اگر در دل خون بریزد و از چشم اشکی نیفتد، باز هم اندکی از غم و اندوه در عزای فرزند پیامبر(ص) در طول شب و روز است.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به غم و اندوه شدید مردم ترکیا (ترکیه) در پی شهادت یک شاه بزرگ اشاره می‌کند. روز و شب، این مردم با ناراحتی و غم سنگینی به سر می‌زنند و اشک‌هایشان همچون خون از چشمانشان جاری می‌شود.