هوش مصنوعی: ای دل آدم و حوا از غم تو پژمرده است و روح مریم و عیسی از داغ تو به ستوه آمده‌اند.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر عزایت، اشک‌های خونین از دل انسان‌ها بر زمین ریخته شده است.

هوش مصنوعی: چرا کشتی زندگی به تو که تشنه‌ی مرگ هستی، غرق نشده است در حالی که در کنار دریا قرار داری؟

هوش مصنوعی: وقتی جسم پاکت از روی زین به زمین افتاد، چشمه‌ خونی از چشمان فاطمه جاری شد.

هوش مصنوعی: وقتی که سر نیزه بالا رفت، ناله‌های دردآور تو از آن بلند شد و نشان‌دهنده‌ی رنج و زخم‌های ناشی از ظلم و ستم دشمنان بود.

هوش مصنوعی: توی این بیت، اشاره به این هست که بیضه سفید (یک دایره یا شکل گرد) به اندازه‌ای بزرگ شد که نمایان شد، درست مانند سر تو که همچون همان بیضه سفید است. به طور کلی، به تضاد یا ارتباط میان شکل و اندازه چیزها پرداخته می‌شود.

هوش مصنوعی: پیکر بی‌پوشش و زخمی تو که از خشم و کینه به چنین حالتی درآمده بود، سه روز و دو شب در دامن طبیعت و بیابان قرار داشت.

هوش مصنوعی: اهرمَن (نیروی شر) دست تو را رها کرد و انگشتت را به دنبال انگشتری که به سرقت برده، جدا کرد.

هوش مصنوعی: دل تو به خاطر تیرهای دشمنان زخم خورده و کهنه‌پوشی، لباس تو مورد هجوم و چپاول قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که زیبایی تو درخشان بود و روز روشن بود، همه چیز روشن و زیبا به نظر می‌رسید. اما بعد از آنکه شب فرارسید و نور تو محو شد، دنیا به رنگ سیاهی درآمد و مثل شب تاریک و ظلمانی شد.

هوش مصنوعی: خواندن قرآن باعث شد که سر تو بر سر نیزه بماند و زینب را تحت تأثیر قرار دهد و صبر لیلا را نیز از دست بدهد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر یاد تو در دیروز اندوهگین شده باشد، امیدوار است که در روزی دیگر، به خاطر تو از شفاعت و نیکی برخوردار شود.

هوش مصنوعی: از اندوه تو، ای تشنه لب، چشمانم مانند دریا پر از اشک است و بی‌وقفه می‌ریزد.