هوش مصنوعی: زمانی که در کربلا، پسر نبی بدون یار و یاوری تنها ماند، سرش از بدن جدا شد و این کار را شمر ستمگر با خنجر انجام داد.

هوش مصنوعی: بدنی که از نور و روشنی، درخشان‌تر از هر در و جواهری بود، با خون گلویش به رنگ یاقوت سرخ درآمد.

هوش مصنوعی: کشتی زندگی‌اش به دلیل طوفان‌های سخت، به زیر افتاد و مانند ماهیی تشنه در دریا خون غوطه‌ور شد.

هوش مصنوعی: سر او در میانهٔ نبرد، بی‌آنکه آب بنوشد، از تنش جدا شد. در کنار دریا، بدنش به خاطر زخم‌های شمشیر و تیر و خنجر پاره‌پاره شده است.

هوش مصنوعی: اگرچه از آب فرات آن فرد خشک‌لب نتوانست زبانش را تر کند، اما از آب خنجر الماس‌گون، لب‌هایش تر شد.

هوش مصنوعی: زمانی که خون پاک او بر زمین کربلا ریخت، به همین دلیل خاک آنجا بوی خوشی مانند مشک و عطر عنبر را پیدا کرد.

هوش مصنوعی: در کربلا، بدن او بی‌سر به زمین افتاد و در میان خون، سرش به دست دشمن افتاد. این سر در واقع تبدیل به زینت و تزیینی بر نوک نیزه‌ها شد تا آنچه بر او رفته را به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: به خاطر آه و ناله‌های کسانی که در حریم او هستند، دل ملائک بسیار غمگین شد و حتی آسمان نیز از شنیدن این صداها بی‌صدا و کر گشت.

هوش مصنوعی: نمی‌گویم که چطور از جسدش سر بریدند، اما می‌دانم که از زمان وقتی او را کشتند، فاطمه‌ی عزیز و غمگین شد.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم بگویم که خولی سرش را در تنور گذاشت، اما می‌گویم که آن شب خانه‌ی من روشن و پرنور شد.

هوش مصنوعی: جوانان با تمام وجود و جان خود فدای آموزش‌های دینی شدند و با این کار، شفاعت را به دست آوردند تا در روز قیامت مورد حمایت قرار گیرند.

هوش مصنوعی: وقتی او خواست داستان عطش‌هایش را بنویسد، قلمش شکست و صفحهٔ دفترش پر از شعله‌ها و سوز و گداز شد.