گنجور » ترکی شیرازی » دیوان اشعار » فصل سوم - سوگواری‌ها » شمارهٔ ۵۶

شمارهٔ ۵۶ - صدای العطش

از چیست؟ بانگ ناله، به ارض و سما هنوز

وز چیست؟ شور و ولوله در ماسوی هنوز

بگذشته قرن ها ز غم کشتن حسین

باشد لوای ماتم آن شه بپا هنوز

از قتل پور فاطمه بگذشته سال ها

خون می چکد ز دیدهٔ اهل ولا هنوز

عیسی سرش برهنه بود در سما مگر

باشد سر حسین سر نیزه ها هنوز

زان روز کز گلوی حسین خون، به خاک ریخت

جاری ست خون ز دیدهٔ خیرالنسا هنوز

اکبر شهید گشت ز تیغ ستمگران

لیلا بود به فرقت او مبتلا هنوز

گویا صدای العطش کودکان به گوش

آید ز سمت خیمه گه کربلا هنوز

از بس به راه شام سکینه پیاده رفت

پژمرده گل بود ز غم خار پا هنوز

باشد مگر به کنج خرابه، به شهر شام

زنجیر و غل، به گردن میر ولا هنوز

مرغان به ذکر وای حسین کشته شد عجب

دارند شور و زمزمه ای در هوا هنوز

«ترکی» بیاد قتل شهیدان نینوا

هر بند بند اوست چونی، در نوا هنوز

کردند منشیان رقم این داستان بسی

کوته نگشته قصهٔ این ماجرا هنوز

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)

قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه

منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.