هوش مصنوعی: صدای عمه زین از طشت طلا به گوش می‌رسد و من احساس می‌کنم که جانم ممکن است از بدنم خارج شود.

هوش مصنوعی: بگو ای عمه! در این ظرف، سر کیست؟ که بوی خوشی چون مشک و عنبر از او به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: به لب‌های او یزید بدطینت ضربه می‌زند، چون اشک‌های من از چشمانم به تمام می‌ریزد.

هوش مصنوعی: سر پدر مظلومم در ظرفی است و این موضوع باعث می‌شود که اشکم از چشمانم بریزد.

هوش مصنوعی: ای عمه! دیگر نمی‌توانم تحمل کنم، دعا کن که عمر من به پایان برسد.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای این سر را در آغوش من بگیرد، جانم را فدای او می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای عمه! سر چوب یزید بر دل من مانند خنجر زخم می‌زند و بیشتر از آن، خون میریزد.

هوش مصنوعی: به عمه جان بگو، دیگر مزاحم نشوید و چوب نزنید، مگر اینکه رحم به دل داشته باشید، چون این کافر خواهد آمد.

هوش مصنوعی: لبی نیاز دارد که به قدری نرم و دلنشین باشد که در مقام مقایسه، حتی زلال کوثر نیز در برابرش خجالت بکشد.

هوش مصنوعی: غیر از ما، هیچ‌کس دیگر در اینجا نیست که صدای رود دیگری را بشنوم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد مادرم زهرا از درد و غم به حالتی دردناک و با چشمانی نگران به نزد من خواهد آمد.

هوش مصنوعی: یزید چه جوابی خواهد داد اگر در این مجلس پیامبر حاضر شود؟

هوش مصنوعی: در این جمع، آرزو داشتم که عمه علی با شمشیر ذوالفقار از در وارد شود.

هوش مصنوعی: می‌بینم که سر پدرم را در تشت قرار داده‌اند، حالا چطور ممکن است که سر من بر روی بستر بیفتد؟

هوش مصنوعی: از این هیجانی که «ترکی» به وجود آورده است می‌ترسم که قبل از موعد قیامت، شور و غوغای بزرگی برپا شود.