هوش مصنوعی: ای دلیل و دلیل‌ساز پیدایش جهان، به خاطر تو است که حضرت آدم به خود می‌بالد.

هوش مصنوعی: هرچند که در ظاهرت از انسان‌ها عقب‌تر هستی، اما از نظر معنا و ارزش، از آن‌ها پیش‌تر هستی.

هوش مصنوعی: ای زیبا، افتخارت این است که در جهان هیچ‌کس به جز تو، به بارگاه قدس (مقدس) راه ندارد و تنها تو خود را قابل و شایسته می‌دانی.

هوش مصنوعی: جهان ممکنات بر اساس اراده و تصمیم تو سامان یافته است و عرصهٔ زمین از نظم و ترتیب تو بهره‌مند است.

هوش مصنوعی: دنیا و دین، به خاطر وجود تو شکل گرفته و پایدار است. تو اساس و پایهٔ ایمان را محکم ساخته‌ای.

هوش مصنوعی: تخت سلطنت به خاطر حضور و شخصیت تو درخشان شده و حکومت به تو وابسته است.

هوش مصنوعی: سخاوت و generosity در ویژگی‌های تو نهفته است و علم و حیای تو در وجودت گنجانده شده است.

هوش مصنوعی: ای علی، ای شیر خدای! تو کیستی؟ تو وصی پیامبر و شوهر دختر او و پسر عم هستی.

هوش مصنوعی: در دروازه‌ عشق تو، همیشه ترکی مقیم بوده است، مانند قلب معلم که از آغاز وجودش در این حال به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: محبت و دوستی تو از زمان کودکی در دل من جا گرفته است، مانند سکه‌ای که در درهم ثبت شده.

هوش مصنوعی: نظم و سخن زیبای من در وصف تو، ای شاه! چه شباهتی دارد به ذره‌ای در برابر آفتاب و قطره‌ای در دریا.

هوش مصنوعی: چرا دلم نمی‌سوزد، وقتی که در کنار تو، عصبانیت و خشم به دل می‌آورد و مانند جراحتی از شمشیر فرزند ملجم به قلبم می‌نشیند؟

هوش مصنوعی: پس از شهادت تو، ای امام بزرگوار، پسر عزیزت حسن، که در علم و فضیلت سرآمد است، به شهادت رسید.

هوش مصنوعی: جگرش به تکه‌های کوچک تبدیل شد و از تأثیر سم، جگرها از حلقش به داخل تشت ریخت.

هوش مصنوعی: ای کاش در کربلا نبودم تا روز دهم محرم، در ساعت ظهر را ببینم.

هوش مصنوعی: حسین تو به شهادت رسید در حالی که تشنه بود، در کنار رود فرات و در کنار دویم.

هوش مصنوعی: علی اکبر به خاطر درد از دست دادن عباس، آن‌قدر ناراحت و غمگین شده بود که بر اثر غم و اندوه، قامتش خمیده شد و سینه‌اش از این غم آتش می‌زد.

هوش مصنوعی: کسی نبود که به دلش گوش دهد و دردهایش را تسکین بخشد. همچنین هیچ‌کس زخم‌های جسمی‌اش را با دارویی درمان نکرد.

هوش مصنوعی: به دلیل زخم‌هایی که به بدنش وارد شده، حالش مانند حال عیسی مریم است که از درد رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: ناله و فریاد از زمانی که حسینت به سمت میدان نبرد رفت و با اراده و عزم راسخ به مبارزه پرداخت.

هوش مصنوعی: زنان اهل حرم مانند دخترانی که در مراسم سوگواری هستند، با دل‌هایی غمگین به دور هم می‌چرخند و حلقه‌ای از اندوه را شکل می‌دهند.

هوش مصنوعی: زینب که از دوری برادرش غمگین است، گاهی به شدت ناله می‌زند و گهگاهی نیز ساکت می‌شود.

هوش مصنوعی: اشک از چشمانش به صورتش سرازیر شده است، همان‌طور که قطرات شبنم بر روی گل سرخ نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: دختر زاری به نام سکینه از شدت غم و اندوه، اشک هایش مانند خون از چشمانش میریزد؛ گاهی به خاطر دوری پدرش و گاهی به خاطر ناراحتی از عمویش.

هوش مصنوعی: عابدی که بیمار است، به خاطر دوری از پدرش چشمانش پر از اشک و دلش پر از غم شده است.

هوش مصنوعی: وقتی لیلا به کشتهٔ اکبر نگاه کرد، حالتی گرفت که گیسوانش به هم ریخت و آشفته شد.