هوش مصنوعی: دیشب شاه زنگ را مانند پرچم در سرزمین آرامش برافراشت و با قدرت در دشت روم گام برداشت.

هوش مصنوعی: عروس روز به صورت پنهانی در حجاب قرار گرفته و در شب زناشویی، داماد او را به بیرون می‌آورد و پایش را بر زمین می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در عمق چاه، یوسف به قعر افتاد، یونس در شکم ماهی گرفتار شد و خضر در تاریکی‌ها به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: در آن شب که تاریکی‌اش از تاریک‌ترین موهای معشوقم بیشتر بود، فکر و اندیشه‌ام را به حال غم و اندوه فرو بردم.

هوش مصنوعی: از در محبوبم وارد شد و بر او همچون ماهی زیبایی، زلف‌هایش به صورت خمیده مانند ماه به روی هم ریخته شده است.

هوش مصنوعی: از جایش بلند شدم و به او نزدیک شدم، مثل اینکه در جایی هستم که می‌توانم او را ببوسم. بر صورتش بوسه زدم و گاهی هم بر پایش.

هوش مصنوعی: به او گفتم خوش آمدی، کجا بودی ای عزیز! چون دوری تو، مرا افسرده و ناراحت کرده بود.

هوش مصنوعی: امشب چه اتفاقی افتاده که شوق و اشتیاق برای دیدن تو به سراغم آمده، عزیزم! چه خوب و حتی غریب‌انه رسیدی، چقدر بزرگوار و مهربانی!

هوش مصنوعی: او گفت: دیگر از این بیش‌تر چاپلوسی نکن. بلند شو، باده بیاور و هر لحظه به پیمان و عهد خود وفا کن.

هوش مصنوعی: بلند شو و شراب بیاور، زیرا زمان شادی فرا رسیده است. برخیز و شراب بیاور، چرا که فصل غم اکنون بهار را پشت سر گذاشته است.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که نوشیدنی چه هدف و مقصودی برای من دارد؟ آرزوی من تنها شراب وحدت است، نه لذت و شادی دنیوی.

هوش مصنوعی: از آن نوشیدنی که می‌تواند رنگ‌های غم را از دل پاک کند، و آن نوشیدنی که قلب را از ناامیدی و غم شفاف و روشن می‌سازد.

هوش مصنوعی: از آن نوشیدنی که اگر موری حتی یک قطره از آن را بنوشد، چرم پلنگ و پوست شیر را در برابر دردها به هم خواهد زد.

هوش مصنوعی: از شراب خوش طعمی که وقتی گربه آن را با نی می‌نوشد، به ستایش پیامبر و خاندان او به نغمه‌های مختلف آواز سر می‌دهد.

هوش مصنوعی: از آن می مستی که عیسی(ع) از مریم(س) نوشید، مرده‌ای را که صد سال از مرگش گذشته بود، زنده کرد.

هوش مصنوعی: از آن لیوان می که ابراهیم (خلیل) یک جرعه از آن نوشید، به آتش سوزان تبدیل شد و بهشت ارم چون آن را برافروخت.

هوش مصنوعی: اگر از آن شراب سرخ روی زمین بریزی، از خاک گل‌های سرخ و شاخه‌های خوشبو خواهد رویید.

هوش مصنوعی: در حالتی به پا ایستادم و یک شیشه از آن شرابی را که جمشید در خوابش ندیده بود، به جلو آوردم.

هوش مصنوعی: بگو که مراقب باش، چون امروز در دنیای وجود قدم گذاشته‌ای، در حالی که قبلاً در حالت عدم بودی.

هوش مصنوعی: شاهی که بر شرق و غرب حکمفرمایی می‌کند، فرمانروای دل‌ها و جان‌هاست و بر سرزمین عرب سلطنت می‌کند، او خسرو عجم نیز محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به ستایش از مقام و جایگاه ویژه پیامبر اسلام اشاره دارد. نشان می‌دهد که او بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین فرستاده خداوند است و به عنوان روشنایی و راهنمایی برای مردم شناخته می‌شود. همچنین به ویژگی‌های ممتاز او در میان سایر انبیا می‌پردازد.

هوش مصنوعی: احمد، علت اولیه وجود تمامی موجودات است و هر نظامی که در دنیا وجود دارد، به خاطر او منظم و برقرار شده است.

هوش مصنوعی: شاهی که با عدل و انصاف حکومت می‌کند، موجب رونق و آرامش در جامعه می‌شود، به طوری که حتی آهوی دشت در کنار شیر و گرگ به زندگی خود ادامه می‌دهد و از امنیت برخوردار است.

هوش مصنوعی: وقتی که چند جام می نوشید، از شادی مانند گل شکفته شد و لب‌هایش به خنده باز شد.

هوش مصنوعی: شاهی که بزرگی و مقامش باعث شده، دیگر سلاطین با کمال احترام در برابر او سر به زیر ببرند.

هوش مصنوعی: بدون اجازه او حتی یک برگ از درخت نمی‌افتد و بدون فرمان او، هیچ جواهری از زمین استخراج نمی‌شود.

هوش مصنوعی: ای شاه! تو که تنها شایسته‌ی ستایش خدا هستی، من چه کسی هستم که بخواهم درباره‌ی تو سخن بگویم یا تو را ستایش کنم؟

هوش مصنوعی: لطفا محبت‌های خود را از «ترکی» دریغ نکن، زیرا من از کودکی به دامان تو پناه آورده‌ام و به تو وابسته شده‌ام.

هوش مصنوعی: ای همسان و هم‌دوره با آفرینش تو، زبان من چنان در ستایش تو ناتوان است که خاطری از آن نمی‌کند.

هوش مصنوعی: اگر قلم من درباره غیر تو سخن بگوید، با خیال تو زبانش را به خط می‌زنم.

هوش مصنوعی: من از درد رنج می‌برم، اما خوشحالم که تو داروی آن هستی. از فقر و تنگدستی هم ناراحت نیستم، چون تو می‌توانی مشکلاتم را برطرف کنی.

هوش مصنوعی: یک دانه خاک از درگاه تو برای من از تمام باغ‌های بهشت زیباتر است.

هوش مصنوعی: هر کس که سر از خط بندگی تو بپیچد، روزی به هوش می‌آید که پشیمانی فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: محبت تو در قلبم جا گرفته است، مانند روحی که در بدن است و مانند سکه‌ای که بر در خانه‌ام قرار دارد.

هوش مصنوعی: کاوس، خدمتگزار تو، بی‌نشانی از غلام جمشید جم، با کمترین خدمت به درگاه تو آمده است.

هوش مصنوعی: ای افتخار عالم، اگر تو در کربلا حضور نداشتی در آن لحظه که حسین، به دلیل ظلم جان خود را فدای حق کرد.

هوش مصنوعی: نخل آرزو به علت حمله و زخم‌هایی که از دشمنان خورده، آسیب دیده و سر و قامتش خم شده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌یک از اعراب شام از خدا شرم نکردند و هیچ‌یک از مردم کوفه به حرمت حرم احترام نگذاشتند.

هوش مصنوعی: آتش به محل استقرار حسین علیه‌السلام زدند و از دود ناشی از این آتش، خیمه‌ای که رنگ نیلگون داشت، سیاه و تیره شد.

هوش مصنوعی: آنان با دلی ناراحت و خسته به سوی شام رفتند، در حالی که همسرش دستش بسته بود و حالتی غمگین داشت.

هوش مصنوعی: کودکان کوچک حسین به سمت شام رفتند، با لب‌های خشک و در حال اسیری، در حالی که اشک در چشمانشان بود.