هوش مصنوعی: ای ساقی زیبا، جانم فدای تو! لطفاً دل شکسته‌ام را درمان کن.

هوش مصنوعی: مرا با عشق و شوقی خوشی بخش که من دیگر از خودم بی‌خبرم و فقط نیاز به سرمستی و نشاط دارم.

هوش مصنوعی: به من دو جام از این می بدون کدورت بده که از شدت مستی خوشحال و شاداب هستم.

هوش مصنوعی: با احترام بسیار، زبانم را می‌گشایم تا در ستایش پسر عم خیر البشر صحبت کنم.

هوش مصنوعی: یاری که بر سر سروران بر زبان‌ها می‌نشیند، شاهی مهربان و شجاع است که بر اسب نشسته و دقت کن، او علی است که شمشیر ذوالفقار را در دست دارد.

هوش مصنوعی: علی، همانند یک نهنگ بزرگ در دریای دلیران است و او وصی نبی و ولی خداوند به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: علی نماد قدرت و عدالت خداوند است و او حامل و ادامه‌دهنده علم پیامبر می‌باشد.

هوش مصنوعی: علی در روز قیامت شفاعت‌کننده است و او همسر دختر پیامبر بود.

هوش مصنوعی: از آن روزی که اژدها به کودکی رحم نکرد و او را از هم درید، نام او حیدر شد.

هوش مصنوعی: اگر دل شجاعت به خرج دهد و در نبرد برآید، با نیرویی همچون تیغ سخت، همه موانع را پشت سر خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: دل‌های پرخالی مانند برگ‌های درختان در پاییز تحت تاثیر وزش باد خزان، از هم می‌ریزد و جدا می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از دل نعره‌ای به مانند نعره‌ی حیدر بوم، برآورده شود، زهره و دلیران لشکر به دو نیم خواهند شد.

هوش مصنوعی: در این جهان هیچ کس نمی‌تواند با او در میدان مبارزه هم‌سطح و همتراز باشد.

هوش مصنوعی: با یک ضربه‌ی شمشیر ذوالفقار، دشمن را از اسبش به زمین می‌اندازد.

هوش مصنوعی: مردی به نام علی، به تنهایی دیوارهای محکم خیبر را شکست و پایه‌های آن را متزلزل کرد.

هوش مصنوعی: او به قدری به قدرت و توانایی دست یافت که فرشته جبریل نیز به او آفرین گفت و شگفت‌زده شد.

هوش مصنوعی: وقتی دشمن با شمشیرش حمله کرد و بی‌رحمی نشان داد، از اضطراب و فشار، اسبش به سرعت شروع به فرار کرد.

هوش مصنوعی: عمر بن عبدود را کشته و سرش را از بدنش جدا کردند و بدنش را به خاک ذلت انداختند.

هوش مصنوعی: به آن قدرت و نیرویی که داری، به آن شمشیر معروف و به آن هیبت و عظمت و توانایی که از آن برخورداری.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم آن دستان قوی و شجاع که در نبرد خیبر بر دشمنان پیروز شد، در کربلا کجا بود.

هوش مصنوعی: در زمانی که عباس، مرد نامی و دلیر، دستانش از بدنه‌اش جدا شد.

هوش مصنوعی: وقتی که برای رفتن به جنگ آماده می‌شد، سکینه یکی از مشک‌های خالی را در دست گرفت.

هوش مصنوعی: او به نزد آن پادشاه نزدیک رفت و گفت: ای عموی بزرگ و محترم!

هوش مصنوعی: من در情 و دل‌تنگی و بی‌تابی غرق شده‌ام و قلبم به خاطر یک جرعه آب می‌سوزد.

هوش مصنوعی: عباس وقتی این را شنید، به خاطر شرمندگی، مانند آبی که سوزش را حس کند، تحت تاثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: سکینه به خاطر غم و اندوه، اشک‌هایش را مانند مشک خشک بر چهره‌اش ریخت.

هوش مصنوعی: او به میدان رفت و همچون شیر شجاع، به دشمنان حمله کرد.

هوش مصنوعی: در جنگ، خود را با تمام قدرت حفظ کرد و به رود فرات رسید.

هوش مصنوعی: از کنار رود، آن فرد مشک را پر از آب کرد و با سرعت آن را بر دوش خود انداخت.

هوش مصنوعی: زنی در کنار آب با دست خود آب برداشت و یاد لعل خشک حسین بر او الهام شد.

هوش مصنوعی: آب از کنار رودخانه سرازیر شد و فردی تشنه از آن بیرون آمد، در حالی که دلش پر از غم و درد بود.

هوش مصنوعی: او تیغ را از کمر کشید و مانند یک شیر بر ناخلفان حمله‌ور شد.

هوش مصنوعی: جوانی که در میدان جنگ، پیشتاز و شجاع است، پسر شیر خدا، دشمنان را به چالش می‌کشد و خود را در صف آن گروه قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: شیر جنگلی با قدرت و شجاعت خود فریادی از دل کشید و صف‌های کوفی و شامی را از هم پاشید.

هوش مصنوعی: شکست آن سپاه همه جا را پر از همهمه و آشفتگی کرد، ولی تنها آب بود که راهش به سوی حرم را یافت.

هوش مصنوعی: از همه طرف به خاطر کینه‌ای که داشتند، اطراف او را گرفتند و میدان را بر او تنگ کردند.

هوش مصنوعی: آن گروه بدکه با بی‌رحمی، هر دو دست او را از بدنش جدا کردند، یک دست را از طرف راست و دیگری را از طرف چپ.

هوش مصنوعی: یک نفر بر بدن او نیزه می‌زد و دیگری با شمشیر الماس‌مانند، بر سر او ضربه می‌زد.

هوش مصنوعی: به دلیل اینکه تیرها بر بدن او نشستند، لباسش مانند زره سخت و محکم شد.

هوش مصنوعی: ناگهان تیری به مشک عباس برخورد کرد و او از شانس خود ناامید شد.

هوش مصنوعی: نه توان تحمل سنگینی بر تنش را داشت و نه دیگر بر دوش مشکِ آبش، آبی باقی مانده بود.

هوش مصنوعی: زمانی که از چنگ سوار بیرون آمد، بر زمین افتاد و جانش را تسلیم کرد.

هوش مصنوعی: او را با خنجر کشتند و بدنش را به‌طور ناپاک بر روی زمین انداختند.

هوش مصنوعی: تن لطیف و نرم او به خاطر ضربات نیزه و تیغ تیز، به تکه‌های کوچک تقسیم شده است.

هوش مصنوعی: به لباس دختر ترک، چاکی ایجاد کن و اشک هایت را بر روی خاک بریز.