هوش مصنوعی: سلام و درود بر تو! ای پیام‌رسان عیسی، خوش‌آمدی! از نزد یار آمدی و برایت بسیار خوشحالم.

هوش مصنوعی: من تا سرم در اندوه نبودن تو غرق در حیرتم، ولی تو با زیبایی‌ات مرا شاد ساختی، از سر تا پا دلبرانه جلوه کردی.

هوش مصنوعی: بوی معشوقه‌ات به مشام من می‌رسد، یا شاید هم این بوی خوش ناشی از مشک ختاست که با خودت آورده‌ای.

هوش مصنوعی: من اشتباه کردم که گفتم تو مشک معطر در بغل داری، چون بوی مشک این‌گونه نیست. واقعاً اشتباه کردم.

هوش مصنوعی: تو اگر عطر خوشی از محبوبت داری یا اینکه مویی از آن دو زلف زیبا نزد خود نگه‌داشته‌ای، به یاد او باش.

هوش مصنوعی: آیا در مسیر عشق و زیبایی معشوق، با وزش نسیم همراه بودی یا اینکه خودت با نسیم آشنا و هم‌نشین هستی؟

هوش مصنوعی: این بو نه رایحه مشک است و نه عطر عبیر، پس بگو که تو این عطر را از کجا دزدیده‌ای؟

هوش مصنوعی: اگر نگویم که این احساس نادرست است، این fragrance دلبر من است، حیدر صفدر؛ اما حقیقت این است که او علی مرتضی است.

هوش مصنوعی: کسی که با شمشیر خمیده‌اش، پرچم اسلام را راست نگه داشت، همان کسی است که نوک ناخن‌اش را بر چشم دشمن قرار داد.

هوش مصنوعی: آن که در غزوهٔ خندق جانفشانی کرد، بیش از عمر خود را فدای اسلام کرد. و آن کس که در جنگ احد حضور داشت، به مقام و ویژگی‌هایش پرداخته شده است که او بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: کسی که بزرگان قریش را در حرم به خود می‌کشد و قدم‌هایش را بر دوش پیامبر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: کسی که در روز تولدش دیوار کعبه شکافته شد، به خاطر شرافت و عظمت خود، خانه‌ای ویژه و خاص برای خداوند گردید.

هوش مصنوعی: آن پادشاهی که بعد از آخرین پیامبر آمد، به‌طور یقین نسبت به پیامبران و اولیا از مقام بالاتری برخوردار است.

هوش مصنوعی: اگر من خدا را خوانده و نام ببرم، این صحبت اشتباه است و حتی اگر او را از خدا جدا بدانم، باز هم اشتباه است.

هوش مصنوعی: ای سرور! زبان ترکی از مدح و ستایش تو ناتوان است، زیرا وجود تو از قضا و قدر خوب‌تر است.

هوش مصنوعی: از هیچ بودن، به وجود آمدی و در دنیای واقعی پا گذاشتی، ولی نام تو به عنوان کفر و عدم و فنا شناخته شد.

هوش مصنوعی: چهره‌ات در نور ماه، واقعاً همچون نور خورشید در روشنی است و این نور از نور ستاره‌ها و سها کمتر است.

هوش مصنوعی: سلاحی قوی و مؤثر به وجود آمده است تا کفر و نادرستی را از بین ببرد، همان‌طور که دو سر «لا» (نفی) روشن و واضح است.

هوش مصنوعی: خیاطی که سخاوت و generosity را به لباس تبدیل کرده، فقط تویی که می‌توانی چنین لباسی را بدوزی و هیچ‌کس دیگر در این کار به پای تو نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر ذات پاک خالق وجود نداشت، خداوند چگونه می‌توانست زمین و آسمان را خلق کند؟

هوش مصنوعی: در سراسر دنیا، هر کجا که دیگران به پرهیزگاری مشغولند، تو تنها کسی هستی که به عنوان پیشوا و سرمشق آنها شناخته می‌شوی.

هوش مصنوعی: ای فرمانروا! برای احترام به تو، تمام روز و شب، آسمان با تمام وجود بر درگاهت سجده می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر فرزند عمران، موسی نبود، آیا اژدهایی که در آغوش او بود، تبدیل به عصای موسی می‌شد؟

هوش مصنوعی: اگر دست خود را در دست تو نمی‌گذاشت، عیسی مریم چگونه می‌توانست مردگان را زنده کند؟

هوش مصنوعی: در روز طوفان، نوح چگونه از دریا نجات پیدا کرد، اگر به سوی تو به درگاهت درخواست کمک نیاورده بود؟

هوش مصنوعی: وقتی که خالق بزرگ و پرجلال تو مدح و ستایشت را انجام می‌دهد، من کیستم که بخواهم به ستایش و تعریف تو بپردازم؟

هوش مصنوعی: با این عظمت و شکوه، ای نشانه بزرگ خدا! روز عاشورا در دشت کربلا چه خبری بود و تو کجا بودی؟

هوش مصنوعی: تا ببینی که بدن پاره‌پاره حسینت از زین افتاده است، به خاطر ستم و ظلمی که دشمنان بر او روا داشتند.

هوش مصنوعی: کجایی که ظلم و ستم کوفیان را می‌بینی؟ که دست عباس، پرچمدار تو، از بدنش جدا شده است.

هوش مصنوعی: کجا بودی که نمی‌دیدی پس از ظلم و جفای شامیان، قامت اکبر بر زمین افتاده است؟

هوش مصنوعی: کجا هستی که در نبرد عشق را ببینی؟ قسمت تو با خون خودت رنگین شده بر دست حنایی.

هوش مصنوعی: کجایی که ببینی چگونه فرمان ابن سعد باعث شده که خانواده‌ات در بند و اسیر مشکلات باشند؟

هوش مصنوعی: من احساس شرم می‌کنم، ای شاه! که بگویم بدون نقاب زیبایی‌ات به محفل یزید بی‌شرم وارد شده است.

هوش مصنوعی: از غیرت و همت تو، یداللهی (دست خدا) را بلند کن و مثل خیبر، شام را از ریشه برکن.