هوش مصنوعی: بیا و یک جام از آن شراب جادوئی به من بده، چون قبل از آنکه عمرم به پایان برسد، می‌خواهم لذت ببرم.

هوش مصنوعی: از آن سرخ‌ رنگ باده‌ای که به خاطر تأثیر رنگش، عقیق را تغییر می‌دهد، اگر آن را به سنجدی بچکانی...

هوش مصنوعی: به من می‌نوشان که هر وقت به چیزهای دنیا نگاه می‌کنم، جز جام می، هیچ چیز را ارزشمند نمی‌بینم و هیچ‌چیز به اندازه یک سکه بی‌ارزش نیست.

هوش مصنوعی: من به پیر میکده علاقه‌مندم، زیرا او تنها به افرادی که باده‌نوش هستند اجازه نشستن می‌دهد و هیچ‌کس دیگر را در آنجا نمی‌پذیرد.

هوش مصنوعی: دست من به جایی نمی‌رسد که شبی به خانه تو بیایم و پاهایت را ببوسم.

هوش مصنوعی: بر روی شانه‌ها و موهای تو، گویی که یک سلطان سیاه موی باوقار، در برابر پادشاه روسی، سرش را خم کرده است.

هوش مصنوعی: هر بار که به چشمان پرغرور و خمیده تو نگاه می‌کنم، یاد آن خنجر تیز و برنده‌ای می‌افتم که از پهلو به طوس ضربه زده است.

هوش مصنوعی: «ترکی» به معنی آن نیست که کسی در خفا و پنهانی شراب بنوشد. بلکه منظور این است که شراب را علناً و به شادی بنوشد، تا آن را به راحتی در جمع و در برابر دیگران تجربه کند.