هوش مصنوعی: ای زیبای دلربا، ای آنکه قامتت چون سرو است! تا چه زمانی می‌خواهی با ناز و افسون، از زلف پریشان خود بر شانه‌ام بکشانی؟

هوش مصنوعی: تیر نگاهی که به سمت من می‌کنید، کافی است تا مرا از پا درآورد. چرا بی‌جهت بخواهم به سوی کام هستی تو بروم؟

هوش مصنوعی: بدون چشم زیبایت، چگونه می‌توانم باده‌ی خوش رنگ بنوشم؟ بدون نور چهره‌ات، چگونه می‌توانم به تزیینات کاخ خود ادامه دهم؟

هوش مصنوعی: خال سیاه بر صورت تو مانند دانه‌ای از ادویه تند است که در آتش افتاده؛ یعنی زیبایی و جذابیت آن به قدری زیاد است که گویی در آتش می‌درخشد.

هوش مصنوعی: اگر از دل خوشی و سعادت پیامی به دستت برسد، باید مراقب باشی که آن پیام خالص و بدون نیرنگ باشد.

هوش مصنوعی: من به عشق کسی هستم که با قدرت و شجاعت خود دیوارهای سخت را می‌شکافد و به سرزمین‌های زیبا وارد می‌شود؛ از نگاهی به بالا به مانند ملکی که باغ او مفرش و دل‌انگیز است.

هوش مصنوعی: داماد پیامبر، شیر خدا، که در میدان جنگ بر انبوه دشمنان ضربه زد و تیغ او همچون آتش بود.