هوش مصنوعی: موهای به هم ریخته‌ات را به خاطر نینداز، تارهای گیسویت را به دست نیاور، و باده را به زلف عطرآگینت هدیه نکن.

هوش مصنوعی: از زمانی که به چشمان تو نگاه کردم، دیگر یاد چشم آهو را فراموش نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: با یک نگاه جزئی از چشمان دلربایت، قلب من را به شدت تحت تأثیر قرار دادی، طوری که انگار با خشونت آن را اسیر کردی.

هوش مصنوعی: اگر تو اشاره کنی، لشکر دشمن به یک حرکت از هم می‌پاشد، چرا که جاذبهٔ چشمان تو مانند جادوی خاصی است که همه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر در چشمان تو تیر زنی وجود نداشته باشد، پس پس چرا کمان ابرویت را کشیده‌ای؟

هوش مصنوعی: با نگاهی به چشمان خمار تو، نشان می‌دهد که تلاش برای مقابله با تو که قدرت فوق‌العاده‌ای داری، از حماقت است.

هوش مصنوعی: اگر تو از روی خود پرده برداری و زیبایی‌ات را نشان دهی، آن‌قدر جذاب و دلربا خواهی بود که هزاران زیبای دیگر در مقابل تو شرمنده و خجالت‌زده خواهند شد.

هوش مصنوعی: قدت مثل درخت سرو است و پستان‌هایت به میوه‌های لیمو می‌مانند؛ اما کسی نمی‌تواند درخت سرو را با میوه لیمو مقایسه کند.

هوش مصنوعی: اگر به باغ سبز بروم و تو کنارم نباشی، در کنار چمن‌ها در کنار آب، لحظاتی را سپری می‌کنم.

هوش مصنوعی: سر من مانند گوی و موهای تو همچون میله چوگان است؛ لحظه‌ای که تو با چوگان به آن بگردی، این گوی هم به چرخش درمی‌آید.

هوش مصنوعی: به سرعت به فکر کشتن «ترکی» بیچاره نباش، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند طوطی سخنگو را از بین ببرد.