هوش مصنوعی: ای ماه زیبا، نور چهره‌ات تاب و انرژی مرا گرفته و عقل مرا از من دور کرده است.

هوش مصنوعی: با یک نگاه به زیبایی تو که بی‌پرده و آشکار بود، مجذوب و حیرت‌زده شدم.

هوش مصنوعی: تو را با زیبایی‌های خود می‌شناسم؛ همچون ماهی که در دریا می‌درخشد و قد و قامتت همانند سرو خوش‌تناوری است که کمرش را بسته و به شکوه ایستاده است.

هوش مصنوعی: اگر تو را ملک و فرشته بنامم، واقعاً سزاوار است، زیرا این گونه زیبایی را نمی‌توان در میان انسان‌ها یافت.

هوش مصنوعی: اگر روی خود را از من برگردانی، باز هم روزی تو را در مسیر زندگی‌ام خواهم دید.

هوش مصنوعی: کمک بخواه از تیر انگشتانت و مراقب باش از چشمان مستت. مواظب باش!

هوش مصنوعی: این خانه‌ای که ساخته بودم با صبر و طاقت، ویران شده است و آن کسی که بر دل من نشسته، تا زمانی که به آرامش نرسم، همچنان در دل من خواهد بود.

هوش مصنوعی: زنی هندی با جادوی خود، خانهٔ عقل و اندیشه‌ام را به هم ریخت و دچار سردرگمی کرد.

هوش مصنوعی: شعرت به قدری شیرین و دلنشین است که مثل عسل یا نیشکر می‌مونه، آیا این قلم به اندازه‌ی نیشکر شیرینی دارد یا نه؟