هوش مصنوعی: بیا، پیام‌رسان! از من یادداشتی به سوی محبوبم ببر.

هوش مصنوعی: به شخصی که مورد نظر من است، پیغام برسان که عشق من نسبت به او پنهان مانده و تنها از چشم دیگران دور است.

هوش مصنوعی: دل شاد و خوشحالی دارم، اما با این حال نوشته‌ام بر کاغذ با دلی سرشار از غم و احساس، گویی که خون در دل دارم.

هوش مصنوعی: من مطمئنم که اگر تو جوابی ندهی، من هر بار که لازم باشد، پاسخ می‌نویسم و حتی اگر به هزاران برگ کاغذ نیاز باشد.

هوش مصنوعی: به یک تکه کاغذ، درد و ناراحتی خود را بیرون بریز که این کاغذ می‌تواند نمادی از نیمی از ارتباط و دیدار باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر زیاد بودن غم و اندوهی که از دیدن «ترکی» به وجود آمده، دل مانند لوحی مستحکم شده که حالا به گلی سرخ و زیبا تبدیل گشته و همچون کاغذی می‌درخشد.