هوش مصنوعی: ما دل باخته‌ایم و در کوچه‌ی محبوب هیچ نگرانی نداریم، حتی اگر یک تار مو از رقیب در خطر باشد.

هوش مصنوعی: عاشقان از بیان غم‌ها و مشکلات خود نمی‌توانند به دارو و درمانی روی بیاورند. ای پزشک، از این بیشتر زحمت ما را نبر!

هوش مصنوعی: درمان اندوه و درد عاشق بیچاره به غیر از لب‌های سرخ و زیبا و یا خطوطی مشابه با سیب، نیست.

هوش مصنوعی: قد بلند تو مانند سرو است که به خاطر زیبایی‌ات، گل‌ها را تطمیع کرده و خود را در پنهانی و حجاب نگه داشته‌اند. چهره ماه هم از شرم زیبایی تو پوشیده شده است.

هوش مصنوعی: من با گیسویی که مانند کمند است، دلم را به دام انداخته‌ام و آن نرگس زیبا و فریبنده، جانم را از من گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر تو در عزم شکار بر شانه‌های خود پا بگذاری، دل شکارچیان بسیاری زیر دام تو خواهد افتاد.

هوش مصنوعی: اگر بتوانم، جان و دل خود را به قاصدی می‌سپارم تا از سر کوی تو پیامی به من بیاورد.

هوش مصنوعی: خواهش و نیاز من به بوسه‌ای از توست، اما تو آنقدر بی‌رحم هستی که این نیکی را به من عطا نمی‌کنی و من هم از این شانس بی‌بهره‌ام.