طغرل احراریشمارهٔ ۸
دارم هوای عشق تو عمریست بر سرا
بهر خدا ز راه وفا هیچ نگذرا!
در ملک عشق مسند شاهی گزیده‌ام
تا کرده‌ام ز نقش کف پات افسرا!
هر مدعی به دعوی عشقت نه صادق است
دارم ز رنگ زرد بهر تو محضرا!
مرغ دلم به سوی تو پرواز می‌کند
باشد رسا به شوق وصال تو شهپرا!
آهم نمی‌کند به دل سخت او اثر
او راست دل مگر از سنگ مرمرا؟!
دی با قد بلند گذر کرد سوی باغ
افتاد سرو و طوبی و شمشاد و عرعرا!
طغرل به کسب نکهت گیسوی او مگر
شوری است بین باد صبا بین صرصرا؟!
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دارم هوای عشق تو عمریست بر سرا
بهر خدا ز راه وفا هیچ نگذرا!
هوش مصنوعی: من سال‌هاست که در آرزوی عشق تو هستم، پس به خاطر خدا از مسیر وفاداری خود کم‌ترین انحرافی نداشته باش!
در ملک عشق مسند شاهی گزیده‌ام
تا کرده‌ام ز نقش کف پات افسرا!
هوش مصنوعی: در سرزمین عشق، جایگاه سلطنت را برگزیده‌ام و به همین خاطر از روی رد پای تو به مقام والایی رسیده‌ام!
هر مدعی به دعوی عشقت نه صادق است
دارم ز رنگ زرد بهر تو محضرا!
هوش مصنوعی: هر کسی که ادعای عشق به تو را دارد، راست نمی‌گوید. من به خاطر تو به رنگ زرد در آمده‌ام و این را به ثبت می‌رسانم!
مرغ دلم به سوی تو پرواز می‌کند
باشد رسا به شوق وصال تو شهپرا!
هوش مصنوعی: پرنده قلبم به سوی تو پرواز می‌کند، باشد که با شوق و اشتیاق به وصال تو برسد!
آهم نمی‌کند به دل سخت او اثر
او راست دل مگر از سنگ مرمرا؟!
هوش مصنوعی: آهی که من می‌زنم، تاثیری بر دل سنگین او ندارد. مگر اینکه دل او از سنگ مرمر باشد که بتواند به آن نفوذ کند؟
دی با قد بلند گذر کرد سوی باغ
افتاد سرو و طوبی و شمشاد و عرعرا!
هوش مصنوعی: دیروز، با قامت بلند خود به سمت باغ رفت و در آنجا درختان سرو، طوبی، شمشاد و عرعرا را دید.
طغرل به کسب نکهت گیسوی او مگر
شوری است بین باد صبا بین صرصرا؟!
هوش مصنوعی: طغرل در پی بوی خوش گیسوی اوست، آیا این بوی خوشی که از نسیم صبحگاهی و طوفان می‌آید، شور و حال خاصی دارد؟