هوش مصنوعی: دختر playful من هر بار که موهایش را باز می‌کند، مانند قیر، که سفت و چسبنده است، زنجیر لباس گل را شل و بی‌نظم می‌کند!

هوش مصنوعی: استاد ازل، زیبایی و شکوه چهره گلستان را با دقت و هنرمندی توصیف کرده است، گویی که جامه‌ای از غبار روی گل‌های ریحان بر تن دارد.

هوش مصنوعی: من به خاطر جذابیت ابروهایم جان می‌دهم، برای از پا درآوردم خودم، چهره‌ام را مانند شمشیری رها کن!

هوش مصنوعی: از هنر تصویرسازی فراتر برو، زیرا در جستجوی تصویر این چهره در خانه چین نمی‌توانی چیزی پیدا کنی!

هوش مصنوعی: به طور غیرمنتظره‌ای من از ستم و سختی‌هایی که او به من می‌کند راضی هستم، چون هیچ چیز در سرنوشت من تغییر نخواهد کرد.

هوش مصنوعی: زخم تیر او بر دلم اثر نگذاشت؛ زیرا بال رسا و توانای این تیر از پرهای پرنده‌ای افسانه‌ای و نادر است.

هوش مصنوعی: آیا تا به حال دیده‌ای که در دنیای آباد و کشاورزی، پرنده‌ای در جستجوی دانه انجیر آرامش پیدا کند؟

هوش مصنوعی: چشم او مانند کمان است که فتنه و آشوب خلق می‌کند و با تیر ناوک خود، معصیت و ظلم را به سمت هزاران دام و گرفتارگاه رها می‌کند.

هوش مصنوعی: دیگر به محبت و دوستی افراط نکن و بیش از این در حیرت و سردرگمی نمان. تا کی می‌خواهی در خواب و خیال به تفسیر تقدیر و سرنوشت بپردازی؟

هوش مصنوعی: از خیال‌های بی‌ثمر و عشق به ثروت و زر پرهیز کن، چون تا کی می‌خواهی انتظار منت و لطف چیزهای بی‌ارزش را بکشی؟

هوش مصنوعی: در شرایط سخت دوری از او، مانند طغرل با صبوری رفتار کن، چرا که رحم و محبت در دل کسی که با جفا و سختی رفتار می‌کند، وجود ندارد.