گنجور

شمارهٔ ۶

نزهت کویت برد رونق گلزار را
شهره حسنت درد پرده اسرار را
زخم فراق تو را هیچ به غیر از اجل
چاره نباشد دگر بنده ناچار را!
بیند اگر برهمن طره شبرنگ تو
از خم زلفت کند حلقه زنار را!
نغمه شوقت کند پرده مضراب غم
از بم و زیر جنون زیر و بم تار را!
مسند کوی تراست رتبه اورنگ جم،
کرد قضا قسمتم سایه دیوار را!
مردنم از رشک به باد صبا گر کند
محرم خاک درت دیده اغیار را!
باد تو را آفرین طغرل رنگین سخن،
بلبل گویا تویی گلشن اشعار را!

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

نزهت کویت برد رونق گلزار را
شهره حسنت درد پرده اسرار را
هوش مصنوعی: زیبایی خیره‌کننده سرزمین تو، باغ‌ها و گلزارها را سرزندگی خاصی بخشیده است و شهرت جذابیت تو باعث شده است تا رازهای پنهان عشق و زیبایی نمایان شود.
زخم فراق تو را هیچ به غیر از اجل
چاره نباشد دگر بنده ناچار را!
هوش مصنوعی: فراق و دوری تو برای من هیچ درمانی جز مرگ ندارد، و من که بنده‌ات هستم، چاره‌ای ندارم.
بیند اگر برهمن طره شبرنگ تو
از خم زلفت کند حلقه زنار را!
هوش مصنوعی: اگر برهمن، به زیبایی و خوشحالی موهای سیاه تو نگاه کند، چنان مجذوب می‌شود که می‌خواهد این زیبایی را به شکل حلقه‌ای به دور کمرش ببندد!
نغمه شوقت کند پرده مضراب غم
از بم و زیر جنون زیر و بم تار را!
هوش مصنوعی: صدای عشق تو باعث می‌شود پرده‌ٔ غم از نواهای موسیقی کنار برود و احساسات مختلف را از شدت جنون و شوق به تصویر بکشد.
مسند کوی تراست رتبه اورنگ جم،
کرد قضا قسمتم سایه دیوار را!
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف وضعیت و تقدیر فردی می‌پردازد که به نوعی از موقعیت و مقام بالایی برخوردار است. در اینجا، اشاره به جایگاه و مقام پادشاهی می‌کند و بیان می‌کند که سرنوشت او به گونه‌ای رقم خورده که فقط سایه دیوار را نصیبش کرده است، که نشان‌دهنده‌ی عدم تحقق آرزوها و دستیابی به مقام‌های بزرگ است. به طور کلی، مضمون این بیت، بیان نارضایتی از سرنوشت و تقدیر فرد است.
مردنم از رشک به باد صبا گر کند
محرم خاک درت دیده اغیار را!
هوش مصنوعی: اگر باد صبا هنگام مرگ من، خاک دروازه‌ات را محرم کند، من از حسادت و غبطه می‌میرم و در برابر دیده‌گانی که به سراغت می‌آیند، جان می‌سپارم.
باد تو را آفرین طغرل رنگین سخن،
بلبل گویا تویی گلشن اشعار را!
هوش مصنوعی: تو مانند بلبل زیبا و ماهر در سخن هستی که در باغ شعرها آواز می‌خوانی و تو را به عنوان طغرل، که نمادی از زیبایی و طراوت است، ستایش می‌کنم.