هوش مصنوعی: چهره درخشان تو چنان جاذبه‌ای دارد که حتی در تلاطم موج‌ها نیز می‌تواند انسان را به حیرت و تردید بیندازد. زیبایی تو مانند آینه‌ای است که با نرمی و لطافت خاصی خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در کوی تو به روشنی نیازی نیست؛ دل من چون شمعی روشن است و در شب‌های نورانی مهتاب، دیگر نیازی به نور ندارم.

هوش مصنوعی: هر لحظه که انسان در خواب غفلت است، دچار حیرت و تعجب می‌شود؛ چون این غفلت به تدریج به واقعیتی تبدیل می‌شود که او را دچار سردرگمی می‌کند. در واقع، غفلت او را به جایی می‌رساند که در پایان تنها حیرت و شگفتی نصیبش می‌شود.

هوش مصنوعی: یک آهنگ جالب و جدید بود که صدای عشق را می‌نواخت. چه خوب است آن نوازنده‌ای که از این نواها نغمه می‌سازد!

هوش مصنوعی: ابروی معشوق در شکایت از عشق من گواهی می‌دهد که هیچ زاهدی در عبادتگاه‌ها به راحتی من دست نخواهد یافت!

هوش مصنوعی: امروز اشک معشوقه‌ها به خاطر غم عشق‌شان آن‌قدر زیاد است که مثل طوفانی بزرگ دریا را به وجود می‌آورد و آب‌ها را به هر طرف جمع می‌کند.

هوش مصنوعی: من هم دلی پر از عشق و جنون دارم و در این بیابان عشق مانند مجنون به درس‌هایی درباره غمش پرداخته‌ام و همه بخش‌ها و فصل‌های این داستان را یاد گرفته‌ام.