گنجور

شمارهٔ ۲۴

هرکه در دشت جنون بیند من دیوانه را
کی شود مانند مجنون آشنا بیگانه را؟!
حسن خوبان را جلا باشد نگاه عاشقان
اعتباری نیست اینجا شمع بی‌پروانه را!
الفتی دارد خیال مار گیسویش به دل
گنج بسیار است گویا خاک این ویرانه را!
از سر سودای زلف او چنان سازم گذر
ای فسونگر با که می‌گویی تو این افسانه را؟!
با نگاهی کلبه احسان ما آباد کن
نیست جز مد نگه معمار این کاشانه را
تا توانی در نگارستان چشمش کن نظر
ای بسا افسون که باشد این عجایب‌خانه را!
طغرل اسرار ادب از باده روشن می‌شود
نیست جز پیر طریقت مرشدی میخانه را!

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هرکه در دشت جنون بیند من دیوانه را
کی شود مانند مجنون آشنا بیگانه را؟!
هوش مصنوعی: هر کسی که در دشت جنون مرا ببیند، آیا می‌تواند مثل مجنون با کسی که بیگانه است، آشنا شود؟
حسن خوبان را جلا باشد نگاه عاشقان
اعتباری نیست اینجا شمع بی‌پروانه را!
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت افراد خوب در نگاه عاشقان می‌درخشد و در اینجا دیگر شمعی که بدون پروانه باشد، هیچ ارزشی ندارد!
الفتی دارد خیال مار گیسویش به دل
گنج بسیار است گویا خاک این ویرانه را!
هوش مصنوعی: خیال موهای پر پیچ و تاب او چنان جذاب است که دل را پر از شادی و عشق می‌کند؛ به نظر می‌رسد که این ویرانه، گنجینه‌ای از زیبایی‌ها را در خود پنهان کرده است!
از سر سودای زلف او چنان سازم گذر
ای فسونگر با که می‌گویی تو این افسانه را؟!
هوش مصنوعی: من به خاطر عشق زلف او، چنان راهی را انتخاب می‌کنم که ای جادوگر، با چه کسی صحبت می‌کنی که این داستان را می‌گویی؟
با نگاهی کلبه احسان ما آباد کن
نیست جز مد نگه معمار این کاشانه را
هوش مصنوعی: با یک نگاه می‌توانی خانه‌ی محبت و خوشبختی ما را پر رونق کنی، اما جز تدبیر و توجه معمار این خانه، هیچ چیز دیگری وجود ندارد.
تا توانی در نگارستان چشمش کن نظر
ای بسا افسون که باشد این عجایب‌خانه را!
هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی، به زیبایی و زرق و برق چشمان او نگاه کن، زیرا ممکن است در این دنیای شگفت‌انگیز، جاذبه‌ها و افسون‌های زیادی پنهان باشد.
طغرل اسرار ادب از باده روشن می‌شود
نیست جز پیر طریقت مرشدی میخانه را!
هوش مصنوعی: از رازهای ادب و هنر تنها با نوشیدن باده می‌توان آگاه شد و تنها یک استاد باتجربه و راهنما می‌تواند به ما آموزش دهد که چگونه در این میخانه (زندگی) قدم برداریم.