هوش مصنوعی: دل خسرو از زیبایی و ناز تو درخواست می‌کند، اما در عشق قانونی وجود ندارد که بخواهد میان ما حایلی ایجاد کند.

هوش مصنوعی: مانند کبوتر زخمی که به خاطر شوق پرواز به تپش می‌افتد، هرکسی که چشم زیبای تو را می‌بیند، تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: راز چشمان تو این است که بعد از این، نمی‌توانی به کسی چیزی را نشان دهی؛ زیرا آن چشم‌های پنهان‌کار، محرم اسرار تو هستند.

هوش مصنوعی: در هنر زنده کردن، از شرم ناتوانی دیگر نشسته نخواهد بود؛ اگر مسیحا به معجزه تو گوش بسپارد!

هوش مصنوعی: اگر قمری در چمن، طوق درد و بندگی را به گردن بیندازد، باید بداند که در آنجا تو را، ای سرو ممتاز، ملاقات خواهد کرد.

هوش مصنوعی: نگرانم که بی‌ادبی من باعث شود عمرم مانند اسبی که با سرعت می‌گذرد، به سرعت بگذرد و نتوانم از تو که به طرز دلپذیری سبک‌بار هستی، بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: در این بیت به نوعی اشاره شده که مانند صدفی که درون خود گوهر پنهان دارد، آیا این دریا می‌تواند راز تو را آشکار کند؟ به این ترتیب به نمایش زیبایی و عمق وجودی فرد اشاره دارد و به این فکر می‌انجامد که آیا دیگران می‌توانند به اعماق وجود او پی ببرند یا خیر.