هوش مصنوعی: ای ساقی، لیوان را پر از می کن که آن نوشیدنی نیرویی دارد که مستی را افزایش می‌دهد، غم را می‌زداید و شادی به همراه می‌آورد و جان را سرشار می‌کند!

هوش مصنوعی: در را به میخانه وا کن و شروع به پر کردن جام‌ها کن. دل را با شراب آشنا ساز و انواع نغمه‌ها را پرورش بده!

هوش مصنوعی: از شراب قرمز به من بنوشان تا در محفل صحبت کنم و از حالی که بر اثر مستی به دست آورده‌ام، بگویم.

هوش مصنوعی: در زیر سایه درخت سرو و کنار چشمه، داشتن یک کوزه خوشایند است! دل را از اندوه پر کرده و به او می‌گوید که شادمان باشد و لذت ببرد!

هوش مصنوعی: بهار که می‌رسد، گل‌ها در کنار هم می‌رویند و صدای خوشی به گوش می‌رسد، این همه به خاطر لطافت و زیبایی زندگی است که موجب شادی و نشاط می‌شود.

هوش مصنوعی: با ورود مردی رنگین به باغ، فضا به زیبایی و شگفتی تغییر پیدا کرد. زمان شادی و لذت نوشیدن فرا رسیده و همه تمایل دارند از جام می بنوشند، به شرطی که ساقی لطف و محبت کند.

هوش مصنوعی: زندگی به من اجازه نمی‌دهد که همیشه در غفلت باشم. مدت زیادی است که تحت تأثیر شراب هستم و به همین خاطر صدایم را مانند نی به گوش‌ها می‌رسانم؛ نی‌ای که از نیستان رشد کرده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی از آن می نوشید که جان را سرشار می‌کند، حتی اگر خاموش و بی‌سخن باشد، با یک جرعه از آن، مانند دریا پر از مروارید خواهد شد و گنجینه‌ای از ویژگی‌های والای انسانی را در بر خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دل کسی ضربه بزند، ممکن است اعتقادش را از دست بدهد یا برعکس، به اعتقادی عمیق برسد. این اوضاع بسیار شگفت‌آور است و قدرت الهی در آن دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: پرندگان را مانند عنقا می‌کند، نادان‌ها را به دانش می‌آراید، مردگان را زنده می‌کند؛ او انسانی است همانند عیسی که جان‌ها را پرورش می‌دهد!

هوش مصنوعی: از درد و رنج ناتوانی، موجودی بزرگ و قدرتمند همچون سیمرغ به وجود می‌آید. وقتی که بر قله‌ای از قدرت و حکمت مانند عنقا دود و بخار بالا می‌رود، فرمانی از خداوند، همچون سلیمان، بر آن حاکم می‌شود.

هوش مصنوعی: گل از زیبایی تو شکوفا می‌شود و کوثر به خاطر جلوه‌ات شرمنده است. آب حیات از لذت تو در دل شب‌های تاریک زنده است.

هوش مصنوعی: در دل انسان شور و هیجان زیاد می‌شود و افکار آشفته را از ذهن دور می‌کند. مانند بارانی که در فصل بهار می‌بارد و زمین را پر از جواهرات می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر یک قطره باران بر زمین بیفتد، زمین مانند مروارید درخشان خواهد شد. اگر روح‌الامین (فرشته وحی) خبرهای الهی را به همراه بیاورد، این وضعیت به وجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: دل از او روشنی می‌گیرد و تن قوی و نیرومند از اوست. زیبایی حور را نیز از او می‌دانیم و اوست که ما را در بهشت رضوان پرورش می‌دهد.

هوش مصنوعی: غم را از دل دور می‌کند، او مانند آب حیات است که سیراب کننده کوثر می‌باشد و از احسان و نیکی‌هایی که پروردگار به او عطا کرده، خجالت می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر تصویر او در کوه بیفتد و بدون راه و جواهر، مانند بدخشان تا ابد جواهر درخشان پرورش یابد!

هوش مصنوعی: در سرزمین وجود انسان، جز شراب عشق چیزی نیست. هر قطره از آن، مانند مرواریدهایی از باغ عدن است و رنگ‌های زیبای مختلفی را پرورش می‌دهد.

هوش مصنوعی: شخصی که نیازمند و بی‌پناه است، می‌تواند مانند حاتم طایی باشد و در نام و یادش بزرگ شود. اگر هر دو در یک جا جمع شوند، به مانند رستم، دلیر و شجاع خواهند شد و نامی پرآوازه برای سرزمین سیستان خواهند ساخت.

هوش مصنوعی: اگر دیو از او بهره‌برداری کند، ریو نابود می‌شود و مانند مصاف گیو در جنگ با ترک‌ها، از او چیزی باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: در میخانه‌های مغان، تمام افراد از جوان تا پیر، هر لحظه از شادی و لذت زندگی صحبت می‌کنند و از خوشی می‌گویند که برای یک کشاورز و زحمت‌کش به بار نشسته است.

هوش مصنوعی: خواننده، اکنون با صدای زیبا و لحن عراقی‌ات، از پرده بیرون بیا و در این مجلس خوشبو و شاداب، شادی و طراوت بیاور!

هوش مصنوعی: همیشه در حال نوشیدن و لذت بردن باش، هم می‌نوش و هم زندگی کن. زیبایی و خوشی را از نوشیدنی‌ها و زیبایی‌های زندگی بگیر، زیرا این زندگی انسان را شکل می‌دهد و پرورش می‌دهد.

هوش مصنوعی: ساقی زیبا از خداوند کمک خواسته بود تا به او در ارائه جامی که جهان را نشان می‌دهد، یاری رساند. یاقوتی به شکل لب‌های سرخ، همچون غنچه‌ای خندان، پرورده شده است.

هوش مصنوعی: زلف‌های سیاه او مانند ماری افسونگر و جذاب است که بر گردن خود دامی پیچیده دارد.

هوش مصنوعی: قد و قامت سرو و صنوبر را با زیبایی خورشید مقایسه کرده و می‌گوید که خورشید به خاطر زیبایی آنها به زمین آمده و از آنها الهام گرفته است. همچنین به دندان‌های زیبا و درخشانش اشاره می‌کند که همچون مرواریدی گرانبها هستند و به نظر می‌رسد که از دل طبیعت پرورش یافته‌اند.

هوش مصنوعی: چشمان او وقتی به ابروی قزح نگاه می‌کند، مانند تیر از مژه‌هایش خون بسیاری از بی‌گناهان را به زمین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: صورت او مثل آتش است و کمربندش مانند مار. بدون آتش او بیمار است و با خود چه درمانی می‌تواند داشته باشد؟

هوش مصنوعی: به صورت ساده می‌توان این متن را این‌گونه بیان کرد: به چهره‌اش مانند غروب نگاه کن که چقدر زیباست و رطوبت گلبرگ‌هایش به هر صفحه از زندگی‌اش ادعا می‌کند که نشانه‌های پروردگار را دارد!

هوش مصنوعی: گل به خاطر زیبایی و تأثیری که از روی او می‌گیرد، شرمنده و بی‌قراره، و شبنم هم از ماهیت او خجالت‌زده است. همچنین، سنبل (گیاه خوشبو) آنچنان تحت تأثیر او قرار گرفته که گیسوانش به هم ریخته و پریشان شده است.

هوش مصنوعی: خضر، نمایشگر راهنمای من است و بر آب حیات به من هدایت می‌کند، مانند اسکندر که از تاریکی بیرون آمد، زیرا که پروردگارم به من کمال بخشیده است!

هوش مصنوعی: نگاهی به خال و زلف آن هندوی زیبا بینداز، آیا آن مسیحی بازیگوش و بی‌خبر از حفظ قرآن نمی‌تواند ترسیده و متاثر شود؟

هوش مصنوعی: او چهره خود را می‌پوشاند و مانند یک ماه در پوشش قرار می‌گیرد. او مانند شهابی تند و بی‌رحم است که تیری با دقت و قوت پرتاب می‌کند.

هوش مصنوعی: به سمت باغ می‌آید تا گل‌های زیبای اقحوان را تماشا کند، و صد چشم را می‌آورد تا از آن گل‌های زیبا محافظت کند.

هوش مصنوعی: از زیبایی تو می‌خواهم بگویی که چگونه بوسه‌ای به لبانت بزنم. خال سیاه تو را از چهره‌ات برمی‌دارم، چون هندوها به مذهب خود باور دارند.

هوش مصنوعی: اگر تو به من بوسه‌ای ندهی، ای دلبر زیبای گل‌فام، من لب‌هایم را باز می‌کنم و با کلمات و حروفی که به دقت پرورش داده‌ام، صحبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: لطف و محبتت را به طغرل همگان نثار کن و با رفتار خوب و هدیه او را شاد کن. او را با می و نوشیدنی خوشحال کن تا بتوانی به روزگار سلطان و پرورش او مدح و ستایش کنی.