هوش مصنوعی: امروز برای من جهان بسیار تیره و تار به نظر می‌رسد. ای قمری، آیا ممکن است که درد و رنج من باعث روشن شدن بال‌های تو شود؟

هوش مصنوعی: به یاد زیبایی قامت بلند و عطر دل‌انگیز این سرو، چرا این‌گونه اشک می‌ریزی؟ ای قمری، با اشک‌های خود باغ گلشن را سیراب کن!