طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ساقی‌نامه » بخش ۶ - کیفیت سخنسازی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>سخن گرچه دارد بسی می پرست</p></div>
<div class="m2"><p>کسی نیست چون من ازین باده مست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به صهبای معنی چو مایل شدم</p></div>
<div class="m2"><p>خراباتی کوچه دل شدم</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دلم جام لفظی گر انگیخته</p></div>
<div class="m2"><p>می معنی از هر طرف ریخته</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>چو استادگی در سخن می کنم</p></div>
<div class="m2"><p>سخن را روان بدن می کنم ...</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>ز من این خیال کهن تازه شد</p></div>
<div class="m2"><p>تهی طبل گردون پرآوازه شد</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>مغنی بیا نغمه ای سر کنیم</p></div>
<div class="m2"><p>هوا خشک شد، از نوا تر کنیم</p></div></div>

بخش ۷ - غزلسرایی

سخن گرچه دارد بسی می پرست
کسی نیست چون من ازین باده مست
به صهبای معنی چو مایل شدم
خراباتی کوچه دل شدم
دلم جام لفظی گر انگیخته
می معنی از هر طرف ریخته
چو استادگی در سخن می کنم
سخن را روان بدن می کنم 
ز من این خیال کهن تازه شد
تهی طبل گردون پرآوازه شد
مغنی بیا نغمه ای سر کنیم
هوا خشک شد از نوا تر کنیم

بخش ۵ - به هوای سرمنزل سلطان خراسان

بخش ۶ - کیفیت سخنسازی

سخن گرچه دارد بسی می پرست

کسی نیست چون من ازین باده مست

به صهبای معنی چو مایل شدم

دلم جام لفظی گر انگیخته

می معنی از هر طرف ریخته

چو استادگی در سخن می کنم

سخن را روان بدن می کنم ...

ز من این خیال کهن تازه شد

تهی طبل گردون پرآوازه شد

مغنی بیا نغمه ای سر کنیم

هوا خشک شد، از نوا تر کنیم

بخش ۶ - کیفیت سخنسازی

اطلاعات