بخش ۶ - کیفیت سخنسازی
سخن گرچه دارد بسی می پرست
کسی نیست چون من ازین باده مست
به صهبای معنی چو مایل شدم
خراباتی کوچه دل شدم
دلم جام لفظی گر انگیخته
می معنی از هر طرف ریخته
چو استادگی در سخن می کنم
سخن را روان بدن می کنم ...
ز من این خیال کهن تازه شد
تهی طبل گردون پرآوازه شد
مغنی بیا نغمه ای سر کنیم
هوا خشک شد، از نوا تر کنیم
بخش ۵ - به هوای سرمنزل سلطان خراسان: سپهری ست مشهد سعادت نشانبخش ۷ - غزلسرایی: سخن چون سپاه بیان را گرفت
اطلاعات
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سخن گرچه دارد بسی می پرست
کسی نیست چون من ازین باده مست
هوش مصنوعی: این جمله میگوید که اگرچه حرفها و سخنان زیادی وجود دارد که میتوان به آنها اهمیت داد و پرستید، اما هیچکس مانند من از این شوق و حالتی که به واسطهی این باده به دست آمده، سرمست نیست.
به صهبای معنی چو مایل شدم
خراباتی کوچه دل شدم
هوش مصنوعی: وقتی به معنای عمیق و اندیشهها گرایش پیدا کردم، در کوچه دل مانند یک آدم خراب و مست شدم.
دلم جام لفظی گر انگیخته
می معنی از هر طرف ریخته
هوش مصنوعی: دل من مانند یک جام پر از واژههاست و معنای آن از هر سو بر میریزد.
چو استادگی در سخن می کنم
سخن را روان بدن می کنم ...
هوش مصنوعی: وقتی در گفتار خود استوار و قوی باشم، سخن را به راحتی و روان بیان میکنم...
ز من این خیال کهن تازه شد
تهی طبل گردون پرآوازه شد
هوش مصنوعی: این فکر قدیمی من دوباره زنده شد و صدای طبل زندگی به گوش همه رسید.
مغنی بیا نغمه ای سر کنیم
هوا خشک شد، از نوا تر کنیم
هوش مصنوعی: خواننده عزیز، بیا نغمهای را شروع کنیم. هوا در حال حاضر بیصدا و خشک شده است، پس بیایید با آواز خود آن را زنده کنیم.