طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای ساقی بزمگاه صهبای کرم</p></div>
<div class="m2"><p>نومید مکن مرا ز مینای کرم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر من به تو مربوط نیم، ربطی هست</p></div>
<div class="m2"><p>دریای گناه را به دریای کرم</p></div></div>

شمارهٔ ۶

ای ساقی بزمگاه صهبای کرم
نومید مکن مرا ز مینای کرم
گر من به تو مربوط نیم ربطی هست
دریای گناه را به دریای کرم

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از ساقی می‌خواهد که او را از لطف و رحمت ناامید نکند. او اشاره می‌کند که حتی اگر به ساقی مرتبط نباشد، رحمت و بخشایش الهی همچون دریایی وسیع می‌تواند بر گناهان او فائق آید.

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

هوش مصنوعی: ای ساقی بیشه‌ی خوشی، شراب بخشش را به من بده و مرا از نعمت‌های لطفت ناامید نکن.

ای ساقی بزمگاه صهبای کرم

نومید مکن مرا ز مینای کرم

هوش مصنوعی: اگر من به تو ارتباطی ندارم، پس چه ارتباطی می‌تواند بین دریای گناه و دریای بخشش وجود داشته باشد؟

گر من به تو مربوط نیم، ربطی هست

دریای گناه را به دریای کرم

شمارهٔ ۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده