طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زانو زده طفل غنچه در مکتب تو</p></div>
<div class="m2"><p>یک جزو نوشته لاله از مشرب تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رخسار تو چیست؟ ارغوان زار شفق</p></div>
<div class="m2"><p>برگ گل آفتاب، یعنی لب تو</p></div></div>

شمارهٔ ۱۴

زانو زده طفل غنچه در مکتب تو
یک جزو نوشته لاله از مشرب تو
رخسار تو چیست ارغوان زار شفق
برگ گل آفتاب یعنی لب تو

هوش مصنوعی: این شعر احساسات عمیق و زیبایی را به تصویر می‌کشد. کودک با ناز و لطافت در مکتب عشق تو زانو زده و در حال یادگیری است. زیبایی و رنگ لب تو مانند گل‌های زیبا و طلوع صبح است، که به شعف و شوق دلبستگی اشاره دارد. به طور کلی، شعر به زیبایی، عشق و پرورش احساسات اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۱۲

شمارهٔ ۱۳

هوش مصنوعی: از کودک نشسته بر زانو، گل پیچیده‌ای در مکتب تو وجود دارد که یک جزء نوشته از لاله به شیرینی طرز فکر و آموزش توست.

زانو زده طفل غنچه در مکتب تو

یک جزو نوشته لاله از مشرب تو

هوش مصنوعی: چهره تو چیست؟ اینجا به زیبایی، سرخی گل‌ها و رنگ آسمان در زمان غروب اشاره شده است که به نرمی لب‌های تو تشبیه می‌شود.

رخسار تو چیست؟ ارغوان زار شفق

برگ گل آفتاب، یعنی لب تو

شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده