هوش مصنوعی: موهای او که به زیبایی با قامتش همراه است، هر جا که روز طولانی باشد، شبش هم کوتاه خواهد بود.

هوش مصنوعی: دل من بدون وصیت هیچ‌گاه از خودم نمی‌رود، زیرا شب فراق مانند چراغی است که از رفتن خود آگاه است و غم جدایی را حس می‌کند.

هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم از مسیر عشق عبور کنم، وقتی که راهی که پیش رو دارم پر از چاه‌ها و موانع است و مثل کوچه‌ای زنجیر شده می‌باشد؟

هوش مصنوعی: گل زخمی که به خاطر غمت در دل ماند، مانند نشانه‌ای از قدم‌های خضر، مکانی برای زیارت و یادآوری است.

هوش مصنوعی: اگر صدای ناله و زاری طغرا به تو نرسد، جای تعجب دارد؛ زیرا از عشق آنقدر ناتوان و ضعیف شده که تنها فریادش به صورت آه درمی‌آید.