طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ  ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نه من از میکده بیرون روم، نه زاهد از مسجد</p></div>
<div class="m2"><p>چه زین بهتر، نه او بیند مرا هرگز، نه من او را</p></div></div>

شمارهٔ  ۲۱

نه من از میکده بیرون روم نه زاهد از مسجد
چه زین بهتر نه او بیند مرا هرگز نه من او را

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر بیان می‌کند که نه او از میکده خارج می‌شود و نه زاهد از مسجد. او به این نکته اشاره می‌کند که بهتر از این وضعیت نیست، زیرا نه زاهد او را می‌بیند و نه او زاهد را. به‌طور کلی، این اشعار به نوعی حس دوری و جدایی بین دو دنیای متفاوت را منعکس می کند.

شمارهٔ  ۱۹

شمارهٔ  ۲۰

هوش مصنوعی: نه من از میکده خارج می‌شوم و نه زاهد از مسجد، زیرا وضعیت بهتری از این نیست که نه او مرا ببیند و نه من او را ببینم.

نه من از میکده بیرون روم، نه زاهد از مسجد

چه زین بهتر، نه او بیند مرا هرگز، نه من او را

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده