طغرای مشهدیشمارهٔ ۱۷۴
دنیا و آخرت چو ترازو فتاده است
یک سو اگر کم است، دگر سو زیاده است
در مجلسی که دست به هم داد رقص جام
خون حیا به گردن مینای باده است
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دنیا و آخرت چو ترازو فتاده است
یک سو اگر کم است، دگر سو زیاده است
هوش مصنوعی: دنیا و آخرت مانند یک ترازوی تعادل هستند؛ اگر چیزی در یک طرف کم باشد، در طرف دیگر حتماً بیشتر است.
در مجلسی که دست به هم داد رقص جام
خون حیا به گردن مینای باده است
هوش مصنوعی: در جمعی که دست‌ها به هم می‌زنند و شادی و خوشی برقرار است، جامی پر از شراب به دور گردن لیوان شیک و زیبا می‌چرخد و رقصی لطیف و دل‌انگیز آغاز می‌شود.