هوش مصنوعی: وقتی که در کلامم را نمی‌گشایم، هزاران حرفی که در دل دارم مانند کتابی باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: در این دنیا، زمانی که روز و شب به تغییرات خود ادامه می‌دهند و سردی و گرمی در طبیعت وجود دارد، جالب است که چگونه می‌تواند بدن من به گرمای آفتاب پاسخ دهد و گرم شود.

هوش مصنوعی: به حوض باغ افتادم، اما به دلیل بی‌ارزشی و عدم عمق آب، نتوانستم تصویری از شاخسار درختان را در آن ببینم.

هوش مصنوعی: زمانی که به یاد او اشک می‌ریزم، در حال سرمستی، قطره‌های گلاب از تنم به خاطر بی‌تابی‌ام می‌چکد.

هوش مصنوعی: مثل شمع، در حالت بیداری من، نسیم صبحگاهی گل نرگس را چیده و مرا در خواب مست کرده است.

هوش مصنوعی: به چه دلیلی به من احترام می‌گذارند؟ اگر کسی مرا در شراب نشوید و پاک نکند، آیا خاک من ارزشمند خواهد بود؟