طبیب اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دنبال من آن به که تکاپو نکنید</p></div>
<div class="m2"><p>وآنجا که منم نگه به آن سو نکنید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای همنفسان به جان خود رحم کنید</p></div>
<div class="m2"><p>آن گل که ز خاک ما دمد بو نکنید</p></div></div>

شمارهٔ ۹

دنبال من آن به که تکاپو نکنید
وآنجا که منم نگه به آن سو نکنید
ای همنفسان به جان خود رحم کنید
آن گل که ز خاک ما دمد بو نکنید

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به اهمیت یافتن و حفاظت از زیبایی‌ها اشاره دارد. شاعر از دیگران خواسته است که به دنبال او نیفتند و به جای آن، به چیزهایی که در اطرافشان وجود دارد توجه کنند. او هشدار می‌دهد که نباید به زیبایی‌ها آسیب رسانده و آنها را نادیده بگیرند. در واقع، این شعر به ارزش گل‌ها و زیبایی‌های طبیعی و ضرورت احترام به آنها پرداخته است.

شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۸

هوش مصنوعی: بهتر است به دنبال من نگردید و در جایی که من هستم، نگاهتان را به سمت دیگری ندوید.

دنبال من آن به که تکاپو نکنید

وآنجا که منم نگه به آن سو نکنید

هوش مصنوعی: ای دوستان، به خود رحم کنید و به جان ما اهمیت دهید. آن گلی که از خاک ما می‌روید، بوی خوشی ندارد و نباید آن را نادیده بگیرید.

ای همنفسان به جان خود رحم کنید

آن گل که ز خاک ما دمد بو نکنید

شمارهٔ ۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده